Eimreiðin - 01.01.1937, Blaðsíða 134

12(1
RITSJÁ
HIMUEIÐIN
liversiluf'slcf'a viöburði, persónur Maupassants eru sjaldan óvenjulegar.
Hann er stuttorður, og einkennir það mjiig stíl lians. Honum tekst með
fáum orðum að gera okkur persónur sínar ógleymanlegar og bregða vfir
viðburðina björtu Ijósi. Tœkni lians og vandvirkni er og viðbrugðiö.
I-’eim, sem unna sögum Maupassants, hefur ellaust verið það gleðicfni,
þegar þeir beyrðu þess getið, að komnar væru út i islenzkri þýðingu úr-
valssögur eftir hann. í þessari bók eru 14 sögur. Sumar þeirra eru áfbragðs-
góðar og má biklaust telja með beztu sögum höfundarins, svo sem Háls-
menið, Dramm-Anton, Stjórnarbylting, Frú Baptiste, Svinið hann Morin o. 11.
Aftur á móti hefðu sögur eins og Merkið, Flækingur, Josepli, Mohammed-
Fripouille og Hanagal gjarnan mátt þoka fyrir betri sögum, sem nóg er
til af. Hefði t. d. verið fengur að fá þarna i góðri þýðingu aðrar eins
gersemar og l.a Rcmpailleuse, Mon Oncle Julcs, Deux Amis, eða kýmni-
sögu eins og l.c Voleur.
IJaö vill nú svo vel tii, að i F'rakklandi hefur komiö út úrval af smá-
sögum eftir Maupassant (Contes Clioisis), sem hlotið hefur almennar vin-
sældir og þá viðurkenningu að vera jafnvel notað til lestrar við nióður-
málskenslu i ágætum skölum i l’arís. I því safni eru .'{(> sögur, og hefði
ekki verið úr vegi að hafa það til hliðsjónar, ineira en gert hefur verið
nú, þegar gefa átti islenzkum lesendum kost á að kynnast þvi bezta, sem
þessi rithöfundur hefur skrifað.
þýðingar á sögunum virðast vera æðimisjafnar, nokkrar með ágætum
(Dranun-Anton, A ánni, Stjórnarbvlting, Svínið liann Morin), aðrar lélegar.
A ég þar sérstaklega við söguna Hálsmenið, sem er frægasta smásaga höf-
undarins. Mér er ekki kunnugt um, úr hvaða máli hún er þýdd hér, en sá
sem þýtt hefur söguna úr frummálinu, hefur bersýnilega liaft of litla
þekkingu á franskri tungu til þess að takast slikt verk á liendur. l’ýðing-
in er ónákvæm, sumstaðar röng í allverulegum atriðum og beinlínis vill-
andi. — Þá er óviðkunnanlegt að sjá setningar eins og þessar: »ég keni til
að verða svo fátækleg« eða »taktu það, sem þú vilt, min kæra«, sem báðar
koma fyrir i þessari sögu. Vmislegt lleira væri luegt að benda á, sem betur
mætti fara, en ]>ó skal þetta látiö nægja.
I fornrála bókarinnar segir, að ef til vill megi eiga von á lleiri úrvalssög-
um eftir Maupassant. Fari svo, væri æskilegt að til næsta safns verði betur
vandað, bieði um elnisval og þýðingu, en nú hefur raun á orðið. S. /'•
Kjartan Gislason frá Mosfelli: SKRJÁFAR í LAUFl. Kvæði. Rvík, 193(>-
Kjartan Gislason gaf árið 1928 út kvæðabókina Xa'lurloga, og var margt
i þeirri bók mjög vei ort, en cinkenni skáldsins voru þ.á ekki orðin
jafn-skýr eins og'þau eru nú, átta árum siðar. Xú stendur höf. full-mót-
aður fyrir augliti lesandans, með sinn sérkennilega svip og biæ, sem er
aðeins sjálfum sér líktir. Auðkenni bókar jieirrar, er hér um ræðir, eru
glögt auga fyrir smá-veikleikum okkar mannanna og góðlátleg glettni i
meðferðinni á ])eim. Kjartan linnur með hæglátri kýmni að ýmsum veilum
i fari okkar, en setur sig hvergi á háan liest vfir okkur. í þessum anda