Eimreiðin - 01.07.1958, Qupperneq 44

176
EIMREIÐIN
hún kom auga á manninn, gamlan, hjólbeinóttan mann, sem
gekk lotinn með fangið fullt af bögglum. Hann var í brúnu
frakkaræksni og hafði köflótta húfu á höfðinu. Allt í einu
varð hún þess vör, að þau brostu hvort til annars. Bros þeirra
var ekki vingjarnlegt, það var einungis köld og hversdagsleg
kveðja tveggja manna, sem þekkjast. En samt var hún viss
um, að hún hafði aldrei séð hann áður.
Hann stóð rétt hjá ljósastaur, og þegar hún fór yfir götuna,
sneri hann sér við og kom líka. Hann fylgdi henni fast eftir,
hún sá spegilmynd hans bregða fyrir í búðargluggunum, ef
hún gaut augunum til hliðar.
Hún nam staðar, þegar hún var komin liálfa leið yfir 1
næsta stræti, og sneri sér að honum. Hann nam líka staðar,
hallaði undir flatt og glotti. En hvað gat hún sagt? Eða gertt
Hérna, í Áttugustu-og-sjöttu-götu, urn hábjartan daginn? Ekki
nokkurn skapaðan lilut, svo að hún greikkaði sporið og bölv-
aði umkomuleysi sínu í hljóði.
Annað-stræti er, sem kunnugt er, óttalegt leiðindastræti og'
eintómur samtíningur, sumstaðar steinlagt, sumstaðar malbik-
að, sumstaðar steypt, og sí og æ jafneyðilegt. Frú MiUel'
gekk yfir fjögur gatnamót án þess að mæta nokkurri hræðu,
og alltaf heyrði hún fyrir aftan sig marrið í snjónum undU
fótum hans. Svo kont hún að blómabúð, og enn heyrði hun
marrið. Hún skauzt inn og sá gegnum rúðu í hurðinni, þe8'
ar gamli maðurinn fór hjá. Hann leit hvorki til hægri ue
vinstri og hægði ekki á sér, en liann gerði dálítið skrýtið, seiu
talaði sínu máli: Hann bar höndina upp að húfunni.
„Sögðuð þér ekki sex hvítar?“ spurði blómasalinn.
„Jú,“ mælti Iiún, „hvítar rósir.“ Þaðan fór hún í glervöru-
verzlun og valdi sér blómaker, sjálfsagt í staðinn fyrir það>
sem Miriam hafði brotið, þótt verðið væri óguðlegt og kerið
sjálft — fannst henni — kurfslegt og ljótt. En hún var uu
einu sinni farin að gera óskiljanleg kaup, eins og eftir fyrÞj
fram gerðri áætlun — áætlun, sem hún kunni hvorki skil Ue
stjórn á.
Hún keypti poka af sykruðum kirsiberjum, og í bráuðbuð
gaf hún fjörutíu sent fyrir sex möndlukökur.