Uppeldi og menntun - 01.01.1999, Síða 49

JÓHANNA EINARSDÓTTIR
Mynd 5
Þátttaka í leik
Þegar þátttakendur voru spurðir hvort þeir undirbyggju hlutverkaleikinn svaraði
rúmlega helmingur (53%) að þeir gerðu það stundum. Aðeins örfáir (6,6%) nefndu
að þeir gerðu það alltaf, 15,1% sögðu að þeir undirbyggju leikinn aldrei og 25,2% að
þeir undirbyggju leikinn sjaldan.
Mynd 4 sýnir í prósentum hvernig þátttakendur sögðust undirbúa hlutverka-
leikinn. Flestir sögðust aðstoða með efni og leikmuni og næst flestir svöruðu að þeir
stingju upp á leikefnum eða ræddu við börnin um hvað þau hygðust gera.
Mynd 5 sýnir í prósentum hversu oft þátttakendur sögðust taka þátt í leiknum.
Nærri þrír fjórðu þeirra sem svöruðu sögðu að þeir tækju stundum þátt í leik barn-
anna, aðeins 3% sögðu að þeir tækju aldrei þátt og 5% að þeir tækju alltaf þátt í
leiknum.
Tafla 7 sýnir að þátttakendur svöruðu oftast að þeir tækju oftast þátt í leiknum
þegar börnin bæðu um það, í öðru lagi þegar væru mikil ærsl og læti og í þriðja lagi
þegar þeir vildu koma einhverju áleiðis til barnanna.
Þegar mismunandi hópar eru bornir saman kemur í ljós að leikskólakennarar
og annað faglært starfsfólk sagðist oftar taka þátt í leiknum þegar börnin bæðu um
það en ófaglært starfsfólk. Ófaglært starfsfólk sagði oftar að það tæki þátt þegar
væru mikil ærsl og læti heldur en faglært starfsfólk. Þegar borin voru saman svör
þeirra leikskólakennara sem útskrifuðust fyrir 1985 og þeirra sem útskrifuðust eftir
1985 kom í ljós að þeir sem höfðu útskrifast fyrr töldu frekar að starfsfólk ætti að
taka þátt í leiknum. Þeir sem útskrifuðust eftir 1985 sögðu frekar að þeir ættu ein-
ungis að taka þátt ef hætta væri á að einhver meiddi sig eða væru mikil læti.
47