Uppeldi og menntun - 01.01.1999, Blaðsíða 154

LÆKJARAS I DAGSINS ONN
fylgir andlega, líkamlega og félagslega. Starfsemin byggist á almennri þjálfun og
sveigjanlegri viðveru, léttri vinnu og afþreyingu við hæfi hvers og eins. Áhersla er
lögð á að þroskaheftir fái að eldast með reisn.
I vinnu með fötluðum skiptir það höfuðmáli að fólkinu líði vel og að það
upplifi öryggi við þær aðstæður sem það er í. Það er jafnframt nauðsynlegt að gera
sér grein fyrir á hvaða þroskastigi viðkomandi er svo að verkefnin sem lögð eru
fyrir hann séu við hæfi. Umhverfið þarf að vera þannig að unnt sé að upplifa og
kanna sem mest á eigin spýtur. Ymiss konar tákn eru notuð til að auðvelda einstak-
lingnum að skilja til hvers er ætlast af honum og hvað er framundan. Það er stór
þáttur í starfinu að hinn fatlaði skynji sjálfan sig og umhverfi sitt. Nudd og vatn eru
notuð til að efla líkamsvitund. Við styðjumst m.a. við hugmyndafræði Frölich og
Haupt þar sem fram koma ýmsar leiðir við örvun ofurfatlaðra, kenningar Lilli Niel-
sen sem hefur sérhæft sig í vinnu með daufblindum og jafnframt leitum við í
smiðju Gunnars Kylen, sem skrifar um greind og greindarfötlun.
Þjálfun og meðferð á Lækjarási er í höndum þroskaþjálfa, sjúkraþjálfara, sjúkra-
liða og stuðningsfulltrúa. Starfsemin tekur mið af þörfum hvers einstaklings. Áhersla
er lögð á að styrkja fólkið hvað varðar hugsun, skynjun og verkþjálfun, hvatningu til
boðskipta og notkunar mis-
munandi tjáningarforma,
þjálfun í athöfnum dag-
legs lífs, líkams- og sjúkra-
þjálfun og umferli.
Skipulögð þjálfun fer
ýmist fram sem einstak-
lingsþjálfun, þar sem mið-
að er við að fylgja einstak-
lingi í gegnum ákveðna
athöfn og aðstoða hann
við að ná þeim markmið-
um sem sett eru, eða í hóp-
tímum þar sem reynt er að
stuðla að virkni ásamt góðu
andrúmslofti innan hóps-
ins við tilteknar athafnir.
Jafnframt er mikilvægt að
bjóða fólkinu upp á afþreyingu. Hún getur þó verið vandfundin, þar sem frum-
kvæði er oft lítið.
Á Lækjarási er lögð áhersla á að ná tengslum við skjólstæðingana og aðstoða þá
við athafnir daglegs lífs, s.s. við klæðnað og borðhald. Jafnframt er unnið að því að
efla sjálfstæði þeirra og frumkvæði. Með því að skipuleggja umhverfi og athafnir
einstaklings eru auknar líkur á að hann skilji til hvers er ætlast af honum og hann
verði því öruggari í umhverfi sínu. Hann verður einnig virkari og líklegra er að
hegðun hans sé viðeigandi. Boðskiptatöflur gegna þar mikilvægu hlutverki. Þar eru
athafnir dagsins táknaðar með hlutum eða myndum. Það að viðkomandi hafi
152