Uppeldi og menntun - 01.09.1993, Qupperneq 130

FJARKENNSLA UM TOLVUNET
höfðu tölvusamskipti áður en þeir hófu nám í fjarskólanum. Vegna þessa var
nemum til að byrja með gefinn kostur á að nota bréfapóst samhliða tölvusamskipt-
unum. Oll grunngögn sem snertu námið voru t.d. send út bæði á netinu og í bréfa-
pósti. Það er eingöngu spurning um tíma, hvenær óþarfi verður að nýta bréfapóst-
inn í þessu sambandi. Orfáir fjarnemar hafa ekki enn komist upp á lag með að nýta
tölvupóst sér til gagns og þá vegna tæknilegra vandræða á heimaslóð þeirra. Það
eru engar ýkjur að flestir nemarnir standa nú kennurum sínum framar í notkun
netsins og könnun á möguleikum þess.
Eins og alltaf þegar læra á nýja tækni koma fram hindranir sem þarf að yfirstíga.
Nemendur hafa þurft að læra á nýjan hugbúnað, valmyndir menntanetsins sem eru
harla ólíkar litríkum táknmyndum einmenningstölvanna. Þeir hafa þurft að átta sig
á þeirri tækni sem notuð er til að láta tölvur hafa samskipti sín á milli og ný hugtök
sem því fylgja. Slíkt nýjabrum getur verið óþægilegt á stundum, en þá þýðir ekki að
gefast upp heldur bíta á jaxlinn og læra af mótlætinu. Er vægt til orða tekið þegar
sagt er að nemendur fjarskólans hafa náð meiri tökum á tölvusamskiptum en bjart-
sýnustu menn þorðu að vona í upphafi.
A námsbraut fjarskólans var fyrsta kastið nær eingöngu notast við tölvupóst,
þ.e. samskipti milli einstaklinga, nemenda og kennara; nemenda innbyrðis og
kennara innbyrðis; eða boð til hópa á póstlistum. Næsta skref hlýtur að vera virk
notkun tölvuráðstefna í einstökum námskeiðum og almennt í fjarskólanum. Þátt-
taka fjarnema í ráðstefnum kennara á Menntanetinu er einnig spennandi kostur í
starfsmenntun kennara. Síðan hljóta að taka við víðtæk samskipti um net við aðila
víðsvegar um heim. Dæmi eru um að á námskeiðum við háskóla erlendis hafi sér-
fræðingar á sviðinu eða jafnvel höfundar námsbóka tekið þátt í umræðum með
nemendum um tiltekið námsefni.
Nokkur dæmi eru þegar um íslenska kennara sem stunda framhaldsnám við
erlenda kennaraháskóla um Islenska menntanetið. Þannig er aðeins tímaspursmál
hvenær t.d. íslenskir kennaranemar taka námskeið við erlendar stofnanir sem hluta
af námi sínu í fjarskóla KHÍ, eða að erlendir stúdentar sæki slík námskeið hingað.
Einsýnt er að þróun þessarar tækni mun fleygja fram á komandi öld. Verið er að
gera tilraunir með ýmiss konar samtengingu tölvuneta og margháttaðra tækni-
miðla. Auðveldari sendingar mynda og hljóða um netin munu t.a.m. gefa núver-
andi textaflutningi aukið kennslufræðilegt gildi, sérstaklega þegar notkun lita
bætist við.
Við stöndum sem sé á tímamótum. Námsumhverfi einskorðast nú hvorki við
skólastofur, skólabyggingar né skólastofnanir. Þaðan af síður er það bundið við
hefðbundnar námsbækur eða kennslutæki. Þetta svið þróast ört og mikilvægt er að
menntastofnanir kennara hafi forystu um að kanna kosti þess og galla. Mikilvægast
er þó að nú gefst kennurum hér í landi tækifæri til þess að taka þátt í mótun nýrrar
tegundar skólastarfs með brautryðjendum á þessu sviði í heiminum.
128