Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1928, Page 116

§ 124
100
Matt. 17
illi andinn fór
út af honum, og
sveinninn varð heilbrigður
frá þeirri stundu.
Mark. 9
í hann. 26 Þá rak hann
upp hljóð, teygði hann
sundur og saman og fór
út; og sveinninn varð sem
nár, svo að margir sögðu:
Hann er skilinn við.
27 En Jesús tók um
hönd hans og reisfi hann
upp, og hann reis á fætur.
Lúk. 9 og 17
læknaði sveininn og gaf
hann aftur föður hans.
43*En þeir urðu allir for-
viða yfir hátign Guðs.
19 Þ»á komu læri-
sveinarnir til Jesú þar
sem þeir voru einir sam-
an, og sögðu: Hvers
vegna gátum vér ekki
rekið hann út? 20 En
hann segir við þá: Vegna
lítillar trúar yðar. Því að
sannlega segi eg yður:
ef þér hafið trú eins og
mustarðskorn, þá munuð
þér segja við þetta
fjall: Flyttu þig þaðan og
hingað!
og það mun flytja sig, og
ekkert mun vera yður
um megn*).
176En drottinn sagði:
Ef þér hafið trú eins og
mustarðskorn, gætuð
þér sagt við mórberjatré
þetta: Ríf þig upp með rót-
um og gróðursetþig í hafinu;
og það mundi hlýða yður*).
29 Og hann sagði við þá:
Þetta kynið fer ekki út
við neitt nema við bæn.
28 Og þegar Jesús var
kominn inn, spurðu læri-
sveinar hans hann, þar
sem þeir voru einir sam-
an, og sögðu:
Vér gátum ekki
rekið hann út.
) Sbr. Matt. 2hi og Mark. II23.