Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1928, Side 120

§ 129 og 130
104
Ma(t. 18
um væri sökt í sjávardjúp.
7Vei heiminum vegna
hneykslananna; því að
óumflýjanlegt er, að
hneykslanirnar komi, en
vei þeim manni, sem
hneyksluninni veldur. 8En
ef hönd þín eða fótur þinn
hneykslar þig, þá sníð
hann af og kasta frá þér;
því að betra er þér
handarvana eða höltum
inn að ganga til lífsins
en að hafa tvær hendur
eða tvo fætur og verða
kastað i hinn eilífa eld.
t>Og ef auga
þitt hneykslar þig, þá ríf
það út og kasta því frá þér;
betra er þér eineygðum
inn að ganga til lífsins
en að hafa bæði augu
og verða kastað í
eldsvítið*).
Mark. 9
arstein um hálsinn.
43 Og
ef hönd þín
hneykslar þig, þá sníð
hana af;
betra er þér inn að ganga
handarvana
til lífsins
en að hafa báðar hendurnar
og fara í helvíti,
í hinn óslökkvandi eld.
45 Og ef fótur þinn
hneykslar þig, þá sníð
hann af; betra er þér
höltum inn að ganga til
lífsins en að hafa báða
fæturna og verða kastað
í helvíti. 47 Og ef auga
þitt hneykslar þig, þá ríf
það út;
betra er þér eineygðum
inn að ganga í guðsríkið
en að þú hafir bæði augu
og þér verði kastað í
helvíti*), 48/>ar sem orm-
ur þeirra deyr ekki og
elduritm sloknar ekki.
Lúk. 17
kvarnarsteinn lægi um
háls honum og að hon-
um væri varpað í hafið
en að hann hneyksli einn
af þessum smælingjum.
§ 130. Líking um salt.
Matt. 5n 57. Mark. 9«9—50 Lúk. 1434—35
13Þér eruð salt jarðar- 49Því að sérhver mun
innar; eldi saltast. 5°Saltið er 34 Saltið er að
en ef saltið goti; en ef saltið missir vísu gott, en ef saltið sjálft
') Sbr. Matt. 529—30.