Hugur - 01.01.1994, Page 110

Hugur - 01.01.1994, Page 110
108 Mikael M. Karlsson HUGUR þeirra sannar. Við þurfum ekki að hafna forsendunum í ljósi hinnar röngu niðurstöðu. Einkum og sér í lagi þurfum við ekki að hafna almennu forsendunni. Astæðan er sú að hún er venjustaðhæfing en ekki ströng alhæfmg. Kenning mín um venjustaðhæfingar — eða í það minnsta stóran flokk þeirra — er sú að þeir bendi til innviða eða sigurverka sem framkalli hið almenna samband sem nefnt er í alhæfingunni (eins og sambandið milli þess að vera kjúklingur og hins að hafa vængi, sambandið milli ópíums og svefns eða sambandið milli gagnsærra miðla og brots á ljósgeislum í samræmi við lögmál Snells). Gagndæmi þurfa ekki að afsanna slíka alhæfingu. Þau verða öllu heldur til þess að við takmörkum umfang reglunnar — þá uppgötvum við að innviðirnir eða sigurverkin sem um er að ræða eru ekki alls staðar að verki eða fyrir hendi — eða við drögum úr mætti hennar — þá uppgötvum við að innviðirnir eða sigurverkin verða fyrir truflunum sem varna því að þau vinni sín venjulegu verk. En nú eru takmarkanir á umfangi eða mætti venjustaðhæfingar yfirleitt ekki tilgreinanleg svo að tæmandi sé. Listar yfir þær eru opnir í endann eins og ég komst að orði hér að framan. Af þessum sökum kann að vera ráðlegast að líta svo á að það sem við kölluðum takmarkandi undantekningar haggi hvergi venjustaðhæfingunum sjálfum, né ályktunum sem rökfrœðin leyfir okkur að draga af þeim. Það er nær að segja að þessar undantekningar sýni að venjustaðhæfing sé óviðeigandi í sumum tilfellum, og yfirstigin í öðrum. I sumum tilfellum, einkum þar sem umfang sætir takmörkunum, er hægt að setja fram viðbótaralhæfingar við venjustaðhæfinguna, og þá getur dregið úr venjustaðhæfingunni í samleik hennar við hina nýju alhæfingu. En við eigum ekki að vænta þess að geta ævinlega sett fram slfka viðbótaralhæfingu, né heldur að listinn yfir þær verði nokkurn tímann tæmandi.2^ Samkvæmt því sem nú er sagt eru venjustaðhæfinga dæmi um alhæfingar án afleiðslusambands við tilfellin sem falla undir þær. Því getum við sagt að hliðstæða við það sem við kölluðum kenningu Kelsens eigi við um þá með alveg sama hætti og kenning Kelsens er 26 Sjá neðanmálsgrein 18.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Hugur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.