Hlín - 01.01.1931, Qupperneq 48

46
Hlín
er talin betri, því að þá verður brauðið mýkra og sam-
feldara.
Þegar búið er að væta hveitið hæfilega og hnoða
deigið litla stund í troginu, er deigið tekið og hnoðað á
borði um stund, þar til það er orðið vel jafnt og hæfi-
lega mjúkt til útbreiðslu. Þá er það skorið niður í smá-
bita, hæfilega stóra í köku. Og þeir síðan breiddir út
með venjulegu kökukefli, þar til kakan er orðin mátu-
lega þunn. Því að æf brauðið er þykt, er ekki hægt að
skera það svo vel sje.
Þegar búið er að breiða kökuna út, er tekinn diskur
og hvolft yfir hana og síðan skornar af kökuraðirnar,
sem út undan diskinum standa, og er það gjört með
kleinuhjóli. Verður þá kakan með smágerðum laufa-
skurði á röðunum og gjörir það hana fallegri.
Þegar þessu er lokið, er kakan tekin og breidd í rúm
eða á borð, því að hún þarf að skurna, áður en hún er
skorin. Er stundum erfitt á heimilum, að fá nógu stórt
svið til að geyma kökumar á. Eru oft tekin öll rúm í
baðstofunni til þess. Er þá tekin hrein rekkjuvoð og
breidd yfir rúmið og kökurnar síðan látnar þar á. Má
svo, ef vill, eftir litla st'und breiða aðra voð þar yfir
og setja nýjar kökur þar ofan á. Má þannig tví- og þrí-
breiða í* sömu rúmin. Enda veitir ekki af, ef um mikla
laufabrauðsgerð er að ræða, þar sem margt fólk er í
heimili og alt laufabrauð er búið til í einu, bæði til
jóla og gamlárskvölds, eins og venja er. Þurfa þær því
mikið legurúm. Þegar fyrstu kökurnar eru orðnar
hæfilega harðar, eða skumaðar eins og venjulega er
sagt, byrjar aðal vandastarf brauðgerðarinnar, sjálfur
skurðurinn. Og að lýsa honum svo að ókunnugir skilji
vel lýsinguna er alls ekki hægt nema með myndum.
Að skurðinum ganga allir heimamenn, sem ekki eru
bundnir við önnur störf — matreiðslu og skepnuhirð-
ingu. Hver maður þarf að hafa vel beittan hníf —