Morgunn - 01.12.1923, Blaðsíða 17

MORGUNN
]43
orðið, bvi að öll leiðin var nákvæmlega eins og mig hafði
dreymt, hana.
Haustið 1918, nokkru fyrir inflúenzuna, dreymdi mig.að
eg kom út úr húsinu, sem eg bý í, og lít upp í loftið. Bg sé
þá eins og yfir öllum bænum nokkuð hátt á lofti einlægar
svartar fliksur. Svo líða þær allar saman í hnapp, að sjá
yfir iniSbæinn, og nema staðar þar. Bn þá eru þær orðnar aö
líkkistum. Þær stöldruðu þar við allar dálitla stund og tóku
svo eins og dálítinn ldpp og liðu allar í áttina suður í kirkju-
garð. Bg þóttist þegar vita, að þessi draumur hefði illa merk-
ingu, enda reyndist það svo.
Eg beld eg verði að hnýta við þetta einni sýn, sem eg
sá þá um sumarið, 1918. Eg fór að gamni mínu í híl austur
á Þingvöll, og þegar eg er nýkoinin þangað, kemur annar bíll
úr Reykjavík. í honum eru tvenn hjón. Önnur þeirra þekti
eg, og þau heilsa mér. Eg vissi aðeins, hver hinn maðurinn
var, en konuna hans hafði eg ekki séð fyr. Eg tók þegar eftir
því, er hún steig út úr bílnum, að þaS sá varla í hana fyrir
hvítklæddum verum. Mér þótti þetta afar einkennilegt, og
itarði á konuna. Eg er viss um, að hún hefir tekið eftir bví,
en mér fanst, eg ekki geta af þessu litið. Þessi kona dó úr
sóttinni miklu, og síðan hefi eg liugsað mér, að hvítu verurn-
ar hefðu verið fyrirboði fjöldans, sem með henni fór yfir um.
VIII. f kirkjum.
Það er, eins og þið vitið, álit margra inentaðra og góSa
manna, sem við þetta mál liafa fengist, að þessi heimur, sem
við lifum í, sé ekki jafn-fjarskyldur hinum ósýnílega heimi
eins og margir halda. Það er líka mín sannfæring, og þá
sannfæringu liefi eg af þeirri reynslu, sem eg hefi fengið við
það að sjá inn í annan heim.
Eg skal í því sambandi taka það til dæmis, sem eg hefi
séð í ldrkjum við messugjörðir, Þráfaldlega hefi eg séð þar
eins og tvo söfnuði, og eg hefi ekki getað betur séð, en að sá
andlegi söfnuður taki eftir og hlusti ekkert síður en við. Eft-
ir svip þeirra að dæma hefir mér sýnst þeir því glaðlegri og