Morgunn - 01.12.1923, Blaðsíða 32

158
M 0 R G U N N
ina á ljósskildimrm, sem var á borðinu fram 'undan mér.
Hún hreyfðist livað eftir annað fyrir augunum á mér, og
æ betur þóttist ég þekkja hana aftur. Húu tók í hönd
mína og klappaði mér í framan. Eg get ekki framar efazt
um, að það sé hönd hennar, sem ég verð var við. Stnttu
síðar myndast lýsandi 'kúla fyrir framan andlit mitt og
fjarlægist; því næst kemur hún alveg að andliti mínu, og
eg sé mér til mikillar furðu, en líka mér til mikillar gleði
andlitsdrætti systur minnar; hún er alveg þebkjanleg og
brosir til mín eins og í lifanda lífi. Mér virðist hún þó
vera miklu yngri, eitthvað lík því, sem ihún var um 25
ára ald'ur. Hún dó 54 ára að aldri. Efri hluti höfuðsins er
hjúpaður skýkendum slæðum. Eg sé andlitið aðeins í fáar
sekúndur, en hef þó tíma til að hrópa: „Það er hún!“
Þá hvarf sýnin. Iíöndin gerir ennþá mokkrum sinnum
krossmark á enni mínu; ég er kystur, svo að heyrist, — mér
er enn klappað í framan, og þar með lauk þessum fyrir-
brigðum.
J. Potocki."
Margt fleira væri unt að segja um þessi fyrirbrigöi, en
hér verður að láta staðar numið.
Hvað eru nú vitsimumaverur þær, sem stjórna þessum
fyrirbrigðum ? Eru þær „andar“ frá öðrum heimi, eða að-
eins hlutar af undirvitund miðilsins? Því er sennilega
erfitt að svara, þótt mér virðist mikið leggjandi upp úr
því, sem þær segja sjálfar um þetta efni. A'ltaf segjast
verur þessar vera framliðnir memni, hvar og hvenær sem
er. Dr. Geley leggur engan úrskurð á það mál, en varar
við því, að álykta í fljótræði, að alt stafi frá miðlinum
sjálfum, efnið, krafturinn og vitsmiunimir. Ályktarorð hans
eru þessi:
„Á miðilsfundum með steikum miðlum gerist alt þann
veg, sem 1) tegund fyrirbrigðamma, frumkvæðið' og bin
stjómandi frumhugmynd stafi frá sjálfstæðum og óháðum
vemm, og 2) eins og þessir stjórnandi sálarlegu frumkraft-