Morgunn - 01.12.1923, Blaðsíða 73

MORGUNN
199
aldrei séð. Um morguninn, þegar eg vaknaði, var eg orðinn
hitalaus og um kvöldið sömuleiðis, og hitinn steig ekki úrþví.
Nokknru seinna kom sá hvítklæddi a£tur til miðilsins. Sá
hún þá, að þetta var enginn annar en sá, sem áður hafði skrifað
hjá henni, sá sem kvaiSst vera hinn gamli vinur minn.. Hann
hefir haldið áfram að skrifa hjá lienni og býst við að gjöra
það eftirleiðis. Hánn hefir nefnt marga bæi úr sveitinni, þar
sem við áttum heirna, og nefnt fólkið á sumum, og það hefir
reynst nákvæmlega rctt flestalt.
Loks retla eg að bœta hér við skeyti frá honum, sem hann
sendi mér sí'ðast: „Manstu eftir orðunum, sem kærastan mín
sagði við þig, þegar þú settist á rúmið, sem eg svaf einu sinni í,
meðan eg lifði? Mig minnir orðin værusvona: „Eggetímynd-
að mér, að þér þyki dálítið leiðinlegt að koma hingað núna.‘
Þú varst þungbúinn á svip og varst að hugsa um liðnar endur-
minningar frá samverutímunum.“ Þetta er alveg rétt. Hann
var eldti kvæntur, þegar liann dó, en bjó með unnustu sinni.
Þegar eg kom þar, settist eg einmitt á rúmið sem hann hafði
sofið í, og unnusta hans sagði nákvæmlega þessi sömu orð við
mig, sem hann tilfærir hér. Enn fremur er það rétt, að eg hef
sjálfsagt verið þungbúinn á svip, því að eg gat. naumast haldið
huga mínum í skefjum, meðán eg dvaldist þar, svo mjög voru
hugsanir mínar tengdar hugljúfustu endurminningunum um
hann. Söknuðurinn og tómleikurinn greip liuga minn, þegar
eg var staddur á gamla heimilinu hans, og lagðist á mig með
iillum sínum alvöruþrunga.
Margt fleira mœtti segja a£ framlcvæmdum hans og til-
raunum til að sanna sig, en margar ástæður liggja til þess, að
eg verð að láta hér staðar numið að sinni. Ef til vill fæ eg tæki-
færi til að gjöra það seinna. Enn fremur virtist svo, að honum
væri kunnugt, um hvert einasta smáatvik, sem eg hafðist að.
Einu sinni sagði hann mér, í skrifuðu slceyti hjá miðlinum, frá
samtali, sem eg hafði átt við mann þar á staðnum. Það samtal
átti að fara fremur leynt. „Eg geri þetta til að sýna honum að
eg veit, vel um hann,“ sagði hann. Um þetta veit eg að miðillinn