Morgunn - 01.12.1923, Blaðsíða 87

MORGUNN
213
aS hann hefði gefið sér blaðið. Gaf hann henni þá þessa jurt,
og bað hana jafnframt aö rnirna eftir versinu, sem hann hefði
kent henni.
Um lcvöldið (sama dag) bað María Helgu að ráðleggja
sér, hvers hún skyldi nu biðja, ef hún fyndi draummann sinn
í nótt. Helga sagði henni að biðja liann um jurt, sem enginn
maður hefði séð. Einnig ráðlagöi hún henni að biðja um guðs-
frið í sál sína.
Snemma næsta morguns fór Helga að vitja Maríu. Var
hún þá enn sofandi, en með jurt í lófanum, ekki ólíka liinni,
að öðru en því, að þessi var öll þakin með logagyltum smá-
ögnum. Inn við óútsprungnu blaðhnappana var líkt og ör-
smáar gullnálar stæðu út úr jurtinni og mynduðu eins og
geislakórónu.
Nú vaknar María og saknar þegar jurtarinnar, og hélt sig
hafa týnt henni á leiðinni. Segir liún þá draum sinn. Þykist
hún nú enn vera stödd viö þennan undurfagra skrúðgarð.
Yar hann svo víðáttmnikill, aö ekki sá yfir hann. Hann var
alsettum viðum og blómum. í ölluin garðinum sá hún fólk við
vinnu. Fólk þetta var alt í skínandi klæðum. Sumir voru að
vökva blóm, eklci með vatni, lieldur með einhverjum gyltum
vökva. Ekki kvað hún vera unt að lýsa fegurð blómanna eða
trjánna, og alt var fólkið fallegt og brosliýrt. Þarna þykist
hún nú sitja utan girðingar, og gráta eymd sína, þegar draum-
maður liennar kemur til hennar út úr garðinum. Kveöst hún
þá liafa beðið eins og Helga lagði fyrir hana. Þá hefði hann
fengiö sér þessa gyltu plöntu. Að því búnu kendi hann lienni
vers, sem hún mundi, er hún vaknaði, og hljóðar svo:
Friöur guðs fylgi þór heim
í frelsarans sælugeim,
þar glöð hjartans glansar rósin
og guösdýrðar skína ljósin.
Um kvöldið (9. maí), biður María Ilelgu enn að ráðleggja
sér, hvers nú skuli biðja, ef sig dreymi. Helga sagði lienni,
að liún skyldi biðja um dálítið stærri jurt. Hún bað og Maríu