Morgunn


Morgunn - 01.12.1923, Síða 53

Morgunn - 01.12.1923, Síða 53
MORGUNN 179 fleira fólki aö fara á litlum, opnum vélbáti héðan úr Reykja- vík og upp í voginn, sem er á milli Lágafells og Álfsness. Við vorum vön aS fara hérna megin við Viöey, fyrir fram- an Geldinganes og þar inn í voginn. Þeir, sem kunnugir eru þar inn frá, vita, að Greldinganes er áfast við landið með svo- kölluðu Eiði, sem er örmjótt sandrif. Við höfðum einhvern tíma minst á, að vel myndi fœrt að draga vélbátinn yfir Eið- ið og væri það talsvert sty.ttri leið. Nú í þetta sinn, er við komum inn á víkurnar, fer að hvessa á suðaustan, og er við komum á móts við Klepp og Viðey, er kominn talsverður stormur. Þá finst mér Svendsen koma til mín og segja: „Þið eigið að setja yfir Eiðið“. Eg hefi orð á því við félaga mína, hvort ekki væri gaman að kippa 'bátnum yfir Eiðið núna. Þeir segja þess engan kost að fara að braska i því. „Haldið þið, að við fáum ekki vont fyrir Nesið?“ segi ég. En þarna voru gamlir sjómenn, sem hlógu að mér og sögðu, að ekki væri þetta vont. Aftur er hvíslað að mér, og ákveðnara en áður: „Þið eigið að fara yfir Eiðið“. Eg nefni þetta aftur, en fæ enga áheyrn. Þá finst mér vera hrópað, eða þrýst af afli inn í eyra mér: „Þið eigið að fara yfir Eiðið“. Eg minnist á þetta enn, en mér er inótmælt. Eg hafði ekki ráð á bátuum, en eg var húshóndi eða verkstjóri mannanna, sem á bátnum voru, við vinnu á landi, svo eg hugsa mér að nota mér þann myndugleika og segi mjög ákveðinn: ,,E£ þið ekki viljið gera þetta, að setja hátinn yfir Eiðið, þá krefst eg þess að þið hleypið mér á land hér; svo ráðið þið, hvað þið gerið, en með mínu le.vfi farið þið ekki fram fyrir Nesið“. Þetta hreif, þeir sögðust ekki geta verið að því að slíta félagsskap við mig. Við stefndum svo á Eiðið, báturinn er dreginn yfir í einum kipp og svo haldið inn víkina, en er þangað er komið, er eiiis og komið sé á stöðuvatn. Er við komum nokkuð inn á víkina, er komið svo mikið rok, að sjóinn skefur yfir hátinn. Ef við * hefðum farið fram fyrir Nesið, hefðum við átt að vera að fara fyrir það, er hann hvesti ti'l fulls. Þá viðurkendu félag- ar mínir, að gott hefði verið að við hefðum farið þessa leið, 12*
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.