Morgunn - 01.06.1935, Side 102

96
MOEGUNN
Nákvæmlega var sagt til þess, hvar höfuðin væru, og það
jafnframt tekið fram, að höfuð Agnesar hafi ekki verið
tekið upp af stönginni, heldur hafi hún verið brotin, brot-
ið skilið eftir í höfðinu, og þar sé það enn. Öll frásögnin
reyndist rétt. Höfuðin fundust þar sem á þau hafði verið
vísað, og spíta líka, sem virtist vera partur úr stönginni.
Grjetar Fells ritar eftirfarandi eftirmála við frásögn
Guðmundar Hofdals:
»Hið merkilegasta í sögu þessa máls er sú staðreynd,
að sagt er frá því að handan, hvar höfuðkúpanna sje að
leita, og að það reynist rétt. Má segja, að höfuðin séu hér
/zö/udatriðið! Annars þykir mér þetta mál alt merkilegt og
hugnæmt, og þori eg að fullyrða, að miðillinn er samvizku-
söm og ráðvönd kona, sem í engu má vamm sitt vita.
Hún er Iítið fyrir að auglýsa sjálfa sig, og kemur það bezt
fram i því, að hún vill ekki láta nafns síns getið. En hún
var tekin, eins og Páll postuli forðum, í þjónustu kærleik-
ans, og má hún vel við una. Hún er friðsemjandi á sína
vísu, og er því meðal þeirra, sem einu sinni voru sagðir
»sælir«.
Afhendi eg svo þetta mál íslenzkum lesendum til
íhugunar og hleypidómalausrar meðferðar. — Vildi eg ekki
sízt, að það dræpi á dyr hjá þeim, sem virðast halda, að
hið venjulega og huersdagslega sé hinn eini sannleikur, og
þætti mér vel, ef þeir opnuðu fyrir því, — þó ekki væri
nema í hálfa gátt!« — —