Morgunn - 01.06.1935, Qupperneq 112

106
M0R6UNN
yfirlæti. Fyrsta skeytið kom simleiðis frá merkum og öldr-
uðum kennimanni, meðan eg var að klæða mig morgun-
inn eftir að eg flutti erindið. Eftir það hefir komið nokk-
urs konar skæðadrífa af bréfum, öllum i sömu áttina — að
þeim ógleymdum, sem hafa talað um þetta við mig augliti
til auglitis. Engum þeirra, sem við mig hafa talað — að
undanteknum þeim vini minum, sem eg hefi minst á hér
að framan — né heldur neinum þeirra, sem hafa sent mér
einhver skeyti, virðist hafa dulist það, að eg hafi með er-
indinu verið að reyna að rétta kirkjunni bróður- og hjálp-
arhönd. Og enginn þeirra hefir heldur litið svo á, sem eg
hafi verið að fara með ýkjur um það, hve veik aðstaða
kirkjunnar er nú með þjóð vorri.
Til eru þeir menn, sem gera sér þá hug-
Spiritisminn myn(j um forsjónartrú spíritista, að þeir
forsjónartrúin. haldi’ að annar heimur sé alt af að 2ríPa
fram í fyrir jarðneskum mönnum, svo að í
raun og veru verði ekkert úr oss, sem á jörðunni eigum
heima. Aðrir hafa komist að þeirri ályktun, að í raun og
veru lami spíritisminn trúna á forsjón frá öðrum heimi. Á
miðilsfundum sé Iagt kapp á að leggja öðrum heimi til
sem bezt skilyröi til þess að hafa áhrif inn í þennan heim.
Það sýnir sig að vera hinum mestu örðugleikum bundið.
Hvernig geta menn þá hugsað sér, að um áhrif þaðan sé
að tefla, þegar engin viðleitni sé við það að leggja til
skilyrðin? Og svo sé vitanlega ástatt að öllum jafnaði í
daglegu lífi. Hvorttveggja er mikill misskilningur.
Ávalt hefir það valdið miklum örðugleik-
Bolið. _ , c ■■ i ■ .* , ...
um að samrýma forsjonartruna við bol
mannanna. Það lendir svo oft á einstaklingunum, án þess
að þeir hafi til þess unnið, og oft gengur svo illa að ráða
bætur á því. Það er æfagömul trú, að það sé sent úr öðr-
um, æðra heimi. Sumir hafa haldið, að það sé sent til refs-
ingar fyrir misgjörðir mannanna. Aðrir hafa gert sér í hug-
arlund, að það sé sent til að betra oss. Spíritistar trúa
hvorugu. Þeir trúa því, að tilveran sé lögmálsbundin. Það