Morgunn - 01.06.1935, Qupperneq 21

MORGUNN
15
mikla fræðslu um dáleiðsluna, einkum í síðasta heftinu, þar
þar sem segir frá tilraunum og rannsóknum Englendings-
ins Mr. Erskine. Eg veit ekki hvort nokkur læknir, annar,
hefir séð meira af fögnuði himnaríkis ijóma í augum
læknaðs sjúklings, en Mr. Erskine hefir séð ljóma úr aug-
um blindfæddu stúlkunnar 9 ára gömlu, sem honum tókst
að hjálpa. Þessi ritgerð er ákaflega eftirtektarverð vegna
þess að hún sýnir oss samband dáleiðslulækninganna og
hinna sálrænu lækninga, sem miðlar hafa framkvæmt, og
vegna þess líka að hún sýnir okkur veruleik sálfaranna,
þar sein Mr. Erskine svo að segja getur sent undirvitund,
eða sál, — það hyggur hann helzt vera eitt og hið sama,
— hins dáleidda manns, svo að segja hvert sem hann
vill. En merkiiegust hlýtur þessi ritgerð að teljast vegna
þess að hún sýnir okkur álit þessa sérstaklega lærða dá-
valds á afstöðu dáleiðslufræðanna til spíritismans. Hann
lýsír fyrst mismuninum, að t. d. sé það algengt á miðils-
fundum að af vörum miðilsins séu töluð ýms tungumál,
sem miðillinn kunni ekkert í, en að slíkt komi aldrei fyrir
í dáleiðslu, að í dáleiðslunni sé jarðneskur maður dávald-
urinn og sjúklingurinn vilji sofna, en í spíritistisku tilraun-
unuin sé framliðinn maður dávaldurinn, og að það muni
vera órannsakað mál, að hve miklu leyti það skiftir máli,
hvort miðillinn vill sofna, eða ekki. En rannsóknir þessa
merka dávalds, Mr. Erskine, vekja hjá honum sannfæring
um sjálfstæða tilveru sálarinnar og framhaldslífið, alveg
eins og rannsóknir spíritista hafa vakið. Því eru dáleiðslu-
fræðin eins og hann setur þau fram, samstæð spíritismanum
og staðfesting á honum.
Enn hefir »Morgunn« opnað okkur sýn inn í hinn
leyndardómsfylsta leyndardóm allra leyndardóma með því
að segja okkur frá staðreyndum um forspá og framsýni.
Hann flytur okkur dæmi um raunveruleik framsýninnar í
hugboði, svefni, dásvefni og vöku. Rannsóknir á þessum
efnum eru geysilegum erfiðleikum bundnar, enda mjög í
óvissu, en þær eru stórkostlega merkilegar, því að spurn-