Morgunn - 01.06.1935, Blaðsíða 89

MORGUNN
83
Ekkjufelli, því að þar er heimilisgrafreitur. Þar höfðu verið
jörðuð lík móður þeirra bræðra og systur þeirra. Nokkurir
gestir voru þar um nóttina eftir útförina, og þar á meðal
Björn Jónsson.
Þegar leið á kvöldið, fóru flestir gestirnir að spila, en
Björn Jónsson bað um að mega fara að hátta. Honum var
vísað til rúms í gestaherbergi í neðri hæð hússins, en
heimilisfólkið og aðrir gestir voru á efri hæðinni. Á borði
við rúmið var borðlampi. B. J. skrúfaði niður ljósið í hon-
um, svo að birtan í herberginu var fremur dauf; hann
slökti ekki ljósið, af því að hann bjóst við rekkjunaut,
þegar fram á nóttina kæmi.
Þegar klukkan sló 3 um nóttina, vaknaði B. J., og
honum varð þá litið út um herbergið. Andspænis rúminu,
við vegginn á móti því, sá hann standa tvær konur og
hann þekti þær báðar. Önnur var móðir mannsins, sem
jarðaður hafði verið um daginn. Hin var systir hans.
B. J. fór að hugsa um, hvað hér væri að gerast —
hvort framliðnar manneskjur kynnu að vera að leita bless-
unar þeirra, sem enn eru í jarðneskum líkama. Svo að
hann fer upp úr rúminu, gengur til þeirra, leggur sína
hönd á hvort höfuð, hægri höndina á höfuð móðurinnar og
þá vinstri á höfuð dótturinnar, og hefur upphátt yfir bless-
unarorðin. Hann færir sig því næst að rúminu aftur á bak,
til þess að missa ekki sjónar á þeim, og legst á bakið í
rúmið. Þær standa enn óbreyttar, að öðru leyti en því, að
ofurlítill skýhnoðri myndast yfir höfðum þeirra. Skýhnoðr-
inn þokast hægt til vinstri handar og smástækkar. Eftir
því sem hann stækkar, deyfast myndir kvennanna og hverfa
með öllu eftir dálitla stund. Sömuleiðis hverfur skýhnoðr-
inn eftir litinn tíma. B. J. sofnaði vært á eftir.
Það hefir verið mikill siður hér á landi að fara að
tnla eitthvað Ijótt, þegar menn hafa orðið varir einhvers,
sem þeir hafa ekki skilið, vísa því til þess neðsta, skyrpa
og láta öðrum illum látum. B. J. hefir fagurlega brugðið út
af þeirri venju.
6*