Morgunn - 01.06.1941, Blaðsíða 26
18
M O R G U N N
leið. Að sálarrannsóknirnar hafa verið reknar af slíkum
afburða vitmönnum og vísindagörpum sem manninum, er
vér minnumst hér í kvöld, Sir Oliver Lodge, er oss trygg-
ing þess, að til réttar áttar sé horft, og að sannanir
spíritismans standist vægðarlausa gagnrýni þeirra, sem
af mannvitinu hafa mest og víðtækasta eiga þekkinguna.
En hins skulum vér fúslega minnast, að þennan dýr-
mæta fjársjóð berum vér í brothættu keri. Það hafa marg-
sinnis orðið örlög spíritismans, eins og raunar allra jarð-
neskra hugðarmála, að um hann hefir verið farið óhrein-
um höndum, og að hann hefir orðið sumum, sem ekki
kunna lag á að greina hismið frá kjarnanum, óaðgengi-
legur vegna þess, að í hann var blandað barnalegum full-
yrðinguni og staðhæfingum, sem ekki voru á rökum
reistar.
Þessvegna verðum vér að gæta þess, að láta varúðlna
ráða rannsóknum vorum og mannvitið eitt segja oss til
vegar. Sá, sem gefur sig við sálarrannsóknunum, verður
ævinlega að vera við því búinn, að rannsóknir hans leiði *■
eitthvað allt annað í ljós en hann hugði í byrjun. Hann
má enga ósk eiga aðra en þá, að komast að sannleikanum.
jafnvel þótt það kosti hann trúna á það, sem honum var
áður Ijúfast að trúa. Því kunna raunar að fylgja stundar-
óþægindi, en sálarrannsóknirnar eiga ekki nema eina trú-
arjátning og hún er þessi:
SANNLEIKURINN MUN GJÖRA YÐUR FRJÁLSA.
Honum eigum vér að vinna og honum eigum vér að
þjóna.