Morgunn - 01.06.1941, Side 55

MORGUNN
47
Miðill segir frá.
Einn af þekktustu miðlum Stóra-Bretlands er vafa-
laust frú Annie Brittain, sem þrátt fyrir háan aldur
starfar eim í London. Einhverjir íslendingar munu
þekkja hana, a. m. k. er mér kunnugt um, að Einar
H. Kvaran og kona lians sóttu fund lijá henni í
London og fengu m. a. hjá licnni mjög merkilcga
frásögn af atburðum, sem gerðust iieima á Islandí
og þeim var þá gersamlega ókunnugt um, en l'engu
fyrst vitneskju um, eftir að heim var komið.
í heimsstyrjöldinni leysti frú Brittain af liendi
stórmerkilegt miðilsstarf fyrir mikinn fjölda sorg-
bitinna manna og kvenna, undir stjórn Sir A. Conan
Doyles. Ilann sendi fólkið undir dulnefnum til henn-
ar, og tók síðan af því skýrslur, sem sýndu mjög
merkilegan árangur. Greinin, sem hér fer á eftir, er
frásögn frú Brittain sjálfrar.
Fólk spyr mig oft, hvenær ég hafi fengið skyggnigáf-
una. Ég get engu öðru svarað en því, að ég hljóti að hafa
fengið hana í vöggugjöf. Það er svo um venjulega sjón
vora, að vér getum ekki sagt nákvæmlega, hvenær vér
byrjuðum að sjá umhverfi vort. Endurminning vor um
fyrstu bernskudagana er ákaflega ófullkomin, þar verð-
um vér að mestu að styðjast við frásagnir foreldranna
eða fóstrunnar. Að því er móðir mín segir, virðist ég
engu síður hafa talað við ósýnlega en sýnilega vini, í fyrstu
bernsku minni, og það fyrsta, sem ég komst upp á lagið
með að segja, var ekki ,,mamma“ eða „pabbi“, heldur
„Siss, Siss Siss“. Þegar ég varð nokkuð eldri, fór ég að
tala um einhverja veru, sem ég sagði að væri ákaflega
yndisleg, hún hefði failegt, gyllt hár, og ég kallaði hana
„Siss“ eða „Sisslí“. Svo var það dag nokkurn, er móðir
mín var að opna bréf, sem hún hafði fengið, að hún tók
út úr bréfinu ljósmynd og rétti hana föður mínum. Ég
leit á myndina, um leið og móðir mín rétti hana fram