Morgunn - 01.06.1941, Blaðsíða 62

54
MORGUNN
aði hann fyrst L, á næstu línu fyrir ofan E, og þar fyrir
ofan O og N“. „Þetta er alveg rétt hjá yður“, hrópaði
konan. „Hann hét NOEL! Og þegar hann var að gera að
gamni sínu við okkur heima, var það oft venja hans, aö
snúa orðunum alveg við. Hann var mjög menntaður í
hljómlist og hefði hann lifað lengur hefði hann tekið
doktorsgráðuna í hljómlistarfræði. Af því verður skiljan-
leg þessi einkennilega aðferð hans, að sýna yður nafnið
sitt á tónstiganum“.
Hér kemur annað dæmi þess, að tákn eru notuð í sann-
anaskyni.
Á fundi, sem ég hélt fyrir herra N. N., 1. des 1919,
lýsti ég ungri konu, sem væri umkringd villtum rós-
um, og sagði ég honum, að rósahafið í kring um hana
væri svo mikið, að ég héldi að þetta hlyti að vera sönn-
unaratriði.
Hann skrifaði mér síðan á þessa leið: „Litla rósa-stúlk-
an mín sannaði sig fyrir mér með mjög óvæntum hætti
En einmitt þess vegna var sönnun hennar því fremur
sannfærandi fyrir mig, þótt yður hafi hlotið að finnast
hún kynleg“. Því næst sagði hann mér frá því, að hann
hefði fyrst kynnst þessari konu á rósadegi Alexöndru
drottningar, þar sem hún var að selja rósir úti á götu.
Síðan hefðu villtar rósir haft sérstaka þýðingu fyrir sig
og hana.
Tímatalið reynist jafnan mjög erfitt í miðilssambandi,
enda er það jafnan gefið í táknum. Einu sinni man ég
að ég gaf konu, sem sat fund hjá mér, nákvæmlegar upp-
lýsingar um mikilsverða breytingu, sem yrði á lífi henn-
ar, og bætti því við, að breytingin yrði í septembermán-
uði, vegna þess að í þessu sambandi var mér sýndur korn-
akur fullur af þroskuðu korni, sem hlaðið var í bundini,
eins og maður sér þau í þeim mánuði. Næsti september
kom, svo að ekkert gerðist og annar septembermánuður
kom, og enn gerðist ekkert. Tvö ár liðu, en þegar septem-