Morgunn - 01.06.1941, Blaðsíða 72

64
MORGUNN
að andar, sem vér virðumst hafa samband við, játa að hafa
yfir að ráða og geti notað hæfileika og mátt, sem miðlungs-
menn að minnsta kosti geti ekki almennt notað í jarðvist
sinni. Þeir, sem yfir eru komnir, geta lesið hugsanir vorar
og innblásið oss nýjum hugmyndum. Þeir geta séð hluti í
fjarlægð, lesið í lokuðum bókum og lesið innsigluð skila-
boð. Þeir geta farið á augnabliki hvert sem þeir vilja, og
sagt fyrir óorðna hluti. Geti maðurinn gert allt þetta
eftir dauðann, þá hlýtur þessi máttur og þessi hæfileiki
að leynast í oss öllum. Þeir geta ekki opinberazt allt í
einu á dauðaaugnablikinu. Ef vér því getum fundið eitt-
hvað, sem bendir til þess, að í oss búi slíkur máttur — ef
til vill á misjafnlega háu stigi — meðan vér dveljum hér
á jörðunni, þá verður auðveldara að trúa því, að vér lifum
eftir líkamsdauðann.
Nú hneigjast sálarfræðingar og eðlisfræðingar að því,
að ekki sé unnt að skýra, jafnvel venjulegar hugsanir
manna, með starfsemi og byggingu heilans eingöngu. Sir
Charles Sherrington, prófessor í eðlisfræði í Oxford sagði
í fyrirlestri, sem hann hélt í Cambridge: „Hvaða rétt höf-
um vér til þess, að binda andlega reynslu við eðlisfræðina?
Engan vísindalegan rétt. Að vísu verðum vér að fallast á
samband hugar og heila, sem ekki er alveg leyst, en hvar
er byrjunin“?
Ennfremur hyggja sálfræðingarnir, að að eins lítill hluti
meðvitundarinnar komi nokkurntíma úr djúpum sálarlífs-
ins upp á yfirborðið, svo að það hafi áhrif á gerðir mann-
anna. Það sé mikill meiri hluti vitundarinnar, sem leynist
undir yfirborðinu, en það sé hinn sanni maður. Hvað þetta
er og hvernig það verkar, treysta þeir sér ekki að fullyrða
neitt um. En þeir eru ekki í neinum efa um, að þessu sé
svo farið. Það er einnig augljóst að þessi undirvitund hefir
mátt, sem maður í venjulegu vitundarástandi, kann ekki
með að fara. Svo mikil er trú manna á undirvitundina, að
margir sem ekki trúa á framhaldslíf, nota hana til þess
að skýra ýms fyrirbrigði, sem aðrir telja sannanir fyrir