Búfræðingurinn - 01.01.1938, Blaðsíða 24

20 B Ú F R Æ í) I N G U R I N N
ingu kýrinnar, saurinn verði þunnur, og þá er alltaí' erf-
itt að halda lienni hreinni.
4. Frá andrúmslofti fjóssins. í því er ávallt ryk, sem get-
ur fallið niður í mjólkiná meðan á mjöltum stendur eða
eflir ])að og með því milljónir af gerlum. lír því nauðsyn-
legt að lial'a fjósloftið hreint og þyrla eklci upp ryki, allra
sízt rétt fyrir mjaltir.
5. Frá mjólkurílátum, mjaltafötum, hrúsum og sium, ef
þessi ilát eru ekki gerð lirein sem skyldi.
Höfuð-vopnið i haráttunni mót gerlunum er í öllum þess-
um 5 atriðum ])að sama, en það er: Þrifnaður. Kýrin þarf
að vera vel hirt og vel hreinsuð fyrir mjaltir. Mjaltarinn
])arf að vera hreinn um hendur og í hreinum fötum, í slað
þess að margir fara í sína verslu garma, þegar þeir mjólka.
Fóðrið gotl og kyrrð i fjósinu um stund áður en mjóllcað er.
Og loks þarf að hreinsa mjólkurílátin þannig, að þau mengi
ekki mjólkina með gerlum, er hún kemur i þau og geri með
því á einu augnabliki allar aðrar þrifnaðarráðstafanir
gagnslausar.
Það er þella síðasta atriði, er ég vil hér gera nánar að
umtalsefni, og slyðst ég þá aðallega við nýjar danskar til-
raunir gerðar á mjólkurtilraunastöð Dana 1936—1937.
Hreinsun mjólkuríláta getur einkum verið ábólavant i
tvennu:
1. ílátin eru illa þvegin, þannig að mjólkurleifar verða
þar eltir, en í þeim margfaldast gerlarnir milli mjalta og
menga mjólkina í milljónatali við eða eí'tir næslu mjaltir.
Þessu má verjasl með þvi að bursta ílátin vel strax og þau
eru tæmd, úr volgu sódavathi (lil tréílála er hetra að nota
kalk).
2. flátin eru oft skoluð innan með gerlaauðugu, vondu
vatni. ()g þegar vatnshimnan innan i ilátunum þornar,
]). e. vatnið gufar upp, þá verða gerlarnir eflir og smita
næstu mjólk i ótölulegum aragrúa. Það er langt síðan
menn vissu þelta, en sérstaka athygli hefir ])etta vakið á
síðustu árum við hinar dönsku tilraunir, sem fyrr er getið.