Morgunn - 01.12.1978, Síða 37

DULSKYGGNI BARNA
131
Þeir lögðu af stað í góðu veðri og var fyrst haldið að Sól-
heimum í Hrunamannahreppi, því að þar skyldi fengin ferja
yfir Stóru-Laxá. Á Sólheimum bjó þá merkur hóndi, sem Ei-
ríkur Jónsson hét, maður hreinn og beinn í skapi og sópaði
að honum. Hann bauð gestunum inn og þáðu þeir það. Settust
þeir þar saman á rúm, en á rúmi gegnt þeim sat tvítugur
sonur Eiríks, Jón að nafni, og varð Sigurði starsýnt á hann,
því að honum þótti maðurinn mjög gjörfulegur, hæglátur og
sviphreinn, nokkuð holdugur og rjóður i kinnum. En það þótti
Sigurði furðulegt, að hann sá sægrænni kúlu skjóta upp úr
höfði piltsins og óx hún óðfluga þar til hún náði yfir allt höf-
uðið eins og kollhúfa. Svo hjaðnaði hún og hvarf jafnskjótt
aftur. Ekki þorði Sigurður þá að minnast á þetta.
Þegar þeir höfðu hvílt sig góða stund, var gengið niður til
árinnar og báti hrundið á flot. Setti Eirikur Sigurð upp í
skutinn og skipaði honum að halda sér fast, svo að hann
hrykki ekki fyrir borð. Helgi stóð í frnmstafni, en Eirikur
settist undir árar og reri knálega yfir ána. Sigurður horfði á
Helga og allt í einu sýndist honum heiðblá kúla koma upp úr
höfði hans, og fór um hana eins og hjá Jóni rétt áður, að hún
virtist breiðast yfir allt höfuðið og síðan hjaðna eins og hún
hyrfi aftur inn í höfuðið.
Þeir stigu á land á rennsléttri grund handan árinnar, og er
þeir Helgi voru tveir einir, ætlaði Sigurður að segja honum
frá þessum sýnum sínum og vita hvort hann gæti gefið nokkra
skýringu á þeim.
Helgi hafði allLaf verið honum góður, og því treysti Sig-
ttrður honum manna best. En rétt í því er hann ætlaði að
hefja máls á þessu, var sem fótunum væri kippt undan honum
<>g hann skall marflatur á grundina.
Vegna byltunnar gleymdi hann alveg því, sem hann hafði
ætlað að segja, svo Helgi fékk aldrei að vit.a það.
En þessir tveir menn dóu báðir næsta vetur. Helgi varð
sóttdauður, en Jón drukknaði í fiskiróðri af Eyrarbakka.
Sigurður minntist þess hve fagurt sér hefði þótt að horfa
heim til Laxárdals er hann leit bæinn i fyrsta sinn, mörg