Morgunn - 01.12.1978, Qupperneq 78

172
MORGUNN
um varanlegan sannleika, ódauðlegan og eilífan, eitthvað,
sem gengur ekki úr sér, hrörnar og deyr. Þetta verðum við
að gera 'okkur ljóst í upphafi. Mannshugurinn vill eitthvað,
sem ekki er hægt að eyðileggja. Þess vegna segjum við að
Guð sé eilífur og sannleikurinn einn og alger. Eri hváð er
sannleikur? Er hann eitthvað sérstakt leyndarmál, fjarlægt
og óhlutstætt? Eða er sannleikur eitthvað, sem þú hefur upp-
götvað frá andartaki til andartaks? Dag frá degi? Ef hægt er
að safna honum með reynslu, þá er hann ekki sannleikur.
Ef sannleikur er eitthvað fjarlægt, sem aðeins er hægt að
finna með hugleiðingarkerfi, með æfingu í afneitun og fórn,
þá er það heldur ekki sannleikur, því að þá er verið að sækj-
ast eftir einhverju.
Sannleikann er að finna í hverri hreyfingu, hverri hugsun,
hverri tilfinningu, hægt er að skoða 'hann á hverri stund
dagsins, þú heyrir hann i röddum fólksins, sem þú umgengst.
Hugsanir þinar geta verið falskar, aðlagaðar, takmarkaðar,
og að uppgötva það er sannleikur. Þessi uppgötvun gerir þig
að frjálsum manni. Þú þarft ekki að láta aðra segja þér hvað
sannleikur er, þú uppgötvar hann sjálfur. Sannleikurinn er
ekki og verður ekki bundinn í tima og rúmi. Um leið og sagt
er: „Ég hef fundið sannleikann, ég á hann, hann er min eign,“
þá er það heldur ekki sannleikur. Aðeins sá hugur, sem er
vakandi og fullur athygli og sér sannleikann á hverju augna-
bliki, er óháður timanum og getur þekkt það, sem er handan
við öll nöfn, handan við stöðugt og óstöðugt, handan við
fallvalta gervitilveru."
Egill Bragason þýddi úr ensku.
Á heiðskírri miðsvetrarnótt í marz 1978.
Herra rithöfundur Ævar R. Kvaran,
Æsufelli 6 — Reykjavík.
Með ásíar þökk fyrir það andans hnossgæti, er þér hafið