Ársrit Nemendasambands Laugarvatnsskóla - 01.05.1933, Blaðsíða 18

16
hreppsneí'nda á Suðurlandi og skoruðu á menn til fylgis
við málið, fyrst og fremst með því að leggja fram fé
til skólans. Hafði hreppsnefnd Grímsneshrepps og ung-
mennafélagið þar þá þegar safnað kr. 6000,00. Var
þetta myndarlega af stað farið og varð líka til þess
að nýr fjörkippur kom í málið svo að allmargar sveitir
og einstaklingar hófust handa og söfnuðu allmiklum
loforðum. Margir voru fúsir á að lofa, þótt minna yrði
um efndir, þegar til kom, eins og síðar mun sýnt verða.
Af því að bréf þetta er allmerkilegt og gerði sitt til
að vekja málið að nýju, læt ég það fylgja hér með.
„Um leið og vér snúum oss til allra hreppsnefnda hér
austanfjalls, leyfum vér oss einnig að snúa oss til yðar með
eftirfylgjandi mál:
Byggðarlögin hér austan Hellisheiðar eiga mörg sam-
eiginleg framfaramál, er bíða næstu framtíðar. Eitt af þeim
málum, sem að vorri skoðun má þar livað sízt sitja á hakan-
um, er alþýðuskólamálið, sem allmikið lieiir verið rætt um
og ritað. Munu margir vorra framsýnustu manna telja það
eitt af undirstöðuatriðunum, þegar rætt er um framfara-
mál vor.
Eins og upphafið að hverju gagnlegu verki verður fyrst
inni i hugum manna, þannig hlýtur það og að verða nauð-
synlegt, þegar leggja á grundvölinn að framförum næstu
kynslóðar, að byrja á upphafinu, hyrja á þvi að rækta liug
og hjörtu ungu kynslóðarinnar. En í því efni teljum vér ekki
heppilegt að ungmennin neyðist til að sækja nálega alla
menntun til kaupstaðanna cða Reykjavíkur, svo sem nú á
sér stað. Reynsian frá alþýðuskólanum á Eiðum sýnir ber-
lega, að æskunni sjálfri er ekki síður ljúft að afla sér menn-
ingar heima í sveitunum, þar sem fimmfalt fleiri sóttu þar
uin skólavist í haust en skólinn fékk rúmað. það hlýtur því
að vera áhugamál allra, sem unna sveitalífinu og vilja vinna
á móti fóiksstraumnum burtu úr sveitunum, að koma upp
góðum alþýðuskóla á Suðurlandsundirlendinu, sem jafnframt
menntunni veki hjá mönnum ást til sveitalífsins og vinnunn-
ar þar, og geri menn og konur færari að lialda uppi sam-
keppni landbúnaðarins við aðra atvinnuvegi.
Hér á undirlendi Suðurlands stendur auk þess svo sér-
staklega á, að hér má einmitt í náinni framtíð vænta stór-