Ársrit Nemendasambands Laugarvatnsskóla - 01.05.1933, Qupperneq 79

stíl var norðurgangurinn gerður, og tókst sú fram-
kvæmd svo vel, að hún þykir prýða skólann, og mun
það þó ekki algengt um viðbyggingar. Nú var leyst
úr vandanum með skólaganginn. Birtan frá norðurhlið
kom ekki að sök. Þvert á móti þykir heppilegt að sjá úr
skólastofunum bæði suður yfir hið mikla láglendi og
upp í skógarhlíðina. Ekki komu þunnu skilrúmin held-
ur að sök, því að stundum er kennt tveimur eða fleiri
hópum í sama salnum. Ég vona að síðar meir komi
skilrúm mestmegnis úr gleri ofan við hæð skólaborða
milli allra fjögra kennsluherbergjanna, og sé hægt að
taka þau burtu á svipstundu. Ég veit, að það truflar alls
ekki nemendur að vita af nábúahópnum hinumeg'in við
þannig gerðan vegg. Og ég álít, að það auki stórhug
æskunnar að hafa víðáttu til allra hliða, bæði úti og
inni. Það er enginn vafi á, að rúmgóðu salirnir á Laug-
arvatni hafa hressandi og stælandi áhrif á þá æsku-
menn er dvelja þar.
Ýmiskonar smáóþægindi leiða af því, að svo mikil
áherzla var lögð á að allar fjórar kennslustofurnar eiga
að geta verið óskiptur salur, og hvergi sneitt af. Þess-
vegna er nálega ómögulegt að koma fyrir reykháf við
eldstó í kjallaranum og lyftan fyrir sumargistihúsið er
nokkuð lakar sett, heldur en ella myndi, ef ekki hefði
þurft að hugsa um eining skólaherbergjanna á fyrstu
hæð.
Sr. Jakob Lárusson fann, að hann myndi tæplega
hafa heilsu til að stýra stórum skóla og sagði mér það
vorið 1929. Mér voru það sár vonbrigði. Ég hafði treyst
honum allra manna bezt til að stýra þessari stóru stofn-
un. Það hafði verið æskudraumur hans að vinna við
ungmennaskóla á Suðurlandi. Eftir að hann var nýkom-
inn frá Ameríku, laust fyrir stríðið, með fyrsta bílinn,
sem nothæfur reyndist hér á landi, þá voru þeir sr.
Jakob og Guðbrandur Magnússon komnir á flugstig
með að kaupa Reyki í Ölfusi og byrja þar ungmenna-