Ársrit Nemendasambands Laugarvatnsskóla - 01.05.1933, Síða 86

84
grundvöllur að róðraríþróttinni, þó að enn vanti þar
margar tegundir báta. Um vetur kemur ísinn á vatnið,
og snjórinn í fjallahlíðarnar. Sundlaugin var til frá
1928, og góð skilyrði með leikvelli, þó að þar sé mikið
ógert ennþá. Tilfinnanlegust var vöntun á leikfimis-
húsi. I fyrstu varð B. J. að kenna leikfimi í einni skóla-
stofunni og var það ófært til lengdar.
Mér var áhyggjuefni að leikfimishúsleysinu. Sá
kreppuna byrja að sverfa að þjóðinni, og sennileg löng
kyrstaða í skólamálum.
Sr.emma vetrar 1931—32 kom mér í hug. að landið
átti sýningarskála mikinn frá þjóðhátíðinni. Stóð hann
til hliðar við þinghúsgarðinn. Þar höfðu verið sýnd
listaverk sumarið 1930. Skála þennan varð að rífa um
það leyti. Mér datt í hug, að gera mætti úr honum leik-
fimissal á Laugarvatni, og talaði um þetta við skóla-
stjóra. Hann sá einhverja útvegi og skálinn var keypt-
ur. Tólf piltar frá Laugarvatni komu suður og rifu skál-
ann. Voru þeir að því í viku undir stjórn Samúels föð-
ur Guðjóns húsameistara. Þetta var sjálfboðavinna,
unnin fyrir þá hugsjón að skapa skilyrðin fyrir íþrótta-
líf og uppeldisframfarir. Síðan var efnið flutt austur.
Tveir smiðir fengnir til að standa fyrir verkinu, en
nemendur unnu annars að því að koma upp húsinu, og
tókst það í hjáverkavinnu á 2 mánuðum, að mig minnir.
Grímur ráðsmaður Ögmundsson lagði hitaleiðsluna í
húsið, og einn af nemendum, Kjartan sonur Sveins á
Fossi, lagði raftaugarnar. Seint um veturinn stóð fullger
stærsti leikfimissalur á landinu. Það var þrekvirki, sem
'æskumenn skólans leystu af hendi með hjáverkavinn-
unni þennan vetur. Stúlkurnar hjálpuðu töluvert til á
ýmsan hátt. Samtökin og áhuginn var eins og þegar
allir leggja saman krafta sína í umsetinni borg. Ég
vona að þetta átak nemenda á Laugarvatni verði lengi
til fyrirmyndar.
Meðan stóð á þessum byggingarframkvæmdum, var