Helgafell - 01.05.1953, Side 49

ÁLM
47
hvort tveggja auðvelt að ia frá
öðrum lönduin, á heimsmarkaðs-
verði.
2. Framleiðslci raforku. Hér á landi
eru nær óþrjótandi möguleikar til
stórvatnsvirkjana, og yrði ein
siík virkjun nægileg fyrir stór-
iðju álms. Með stóriðju er þá átt
við' framleiðslu á tugum eða
hundruðum þúsunda smálesta.
«?. Markaðir. Ljóst er, að talin í smá-
lestum er hin árlega heildarnotk-
un vor af álmvörum lítil. Ef stór-
iðja rís hér upp, verður því óhjá-
kvæmilegt að flytja út mestan
hluta máhnsins óunnin, og er var-
legt að gera ráð fyrir nokkrum
erfiðleikum við sölu á svo miklu
magni.
4. Fjárfesting. Utn hana verður það
eitt sagt, að hún yrði mjög mikil,
enda er þá gcrt ráð' fyrir stór-
virkjun vatnsafls.
Að lokum má segja þetta. Við
stöndum sízt betur að vígi við öflun
hráefna en aðrar þjóð'ir. Markaður
verður óviss, ef ekki tekst að fram-
leiða álm með hagkvæmari kjörum en
nágrannaþjóðir vorar. Er þá augljóst,
að framleiðsla á mjög ódýrri raforku
er og verður grundvöllur álmverk-
smiðju, sem starfrækt verður af okk-
ur Islendingum.
Hér hefur aðeins verið rætt um
stóriðju álms. Bygging lítillar verk-
smið'ju, sem framleiddi 1000—2000
smálestir á ári, gæti þó reynzt hag-
kvæm. Slíkar verksmiðjur hafa ný-
lega verið reistar á Norðurlöndum, og
er orkuþörf þeirra lauslega áætluð
2800—5600 kílówött. Væri íróðlegt,
að athuga nákvæmlega hagkvæmustu
stærð slíkrar verksmiðju hér.