Tímarit Máls og menningar - 01.12.1953, Side 88

198
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Hinn 9. ágúst lá Straumey á Skoruvík ásamt mörgum öðrum skip-
um, þar á meðal nokkrum norskum, og fengum við fimm hásetar að
fíra stjórnborðsbátnum. Fyrst fórum við útí norska skipið Svalbard
frá Álasundi. Svalbard er á stærð við Straumey. Hásetarnir hópuðust
útá dekkið er við komum og voru auðsæilega ekki síður en við fegnir
því að sjá ný andlit. Við spurðum hvernig þeim hefði gengið í sumar,
og þeir kváðust vonast til að hafa bráðum fiskað fyrir sköttunum. Þeir
höfðu verið á íslandsmiðum í 5 vikur og voru búnir að salta í 800
tunnur, en áttu eftir 300. Upphaflega var gert ráð fyrir að túrinn tæki
10 vikur. Þeir sögðu að hásetahluturinn væri um 2 krónur norskar fyr-
ir tunnuna, og höfðu sem sé líkur til að fá 2200 krónur fyrir túrinn.
Það var nú allt og sumt.
Svo fórum við útí annað norskt skip sem hét Söderoy. Þar fengum við
að skoða nótabátana, sem voru úr stáli. Við spurðum hvaða vinningur
væri að því að hafa bátana úr stáli, hvort þeir væru léttari en trébát-
arnir. En þeir sögðu að stálbátarnir væru álíka þungir og trébátarnir,
vinningurinn væri hinsvegar fólginn í styrkleikamuninum. Stálbátarnir
þyldu miklu þyngri áföll en trébátarnir, og kæmi það sér vel þegar sótt
væri til veiða langt norður í íshaf, þar sem veðurguðirnir væri því
miður ekki alltaf í góðu skapi. Þeir sýndu okkur hvernig hafði verið
komið fyrir loftdunkum í bátunum til að fyrirbyggja að þeir sykkju
þó illa færi. Þeir kváðust alltaf hafa bergmálsmæli í öðrum bátnum á
vetrarvertíðinni heima, en þá er síldin sem kunnugt er veidd innan-
skerja og hagar sér einsog Hvalfjarðarsíldin hjá okkur forðum, veður
ekki, svo það verður að leita hana uppi með lóðningu. Sum norsku
skipin hafa fengið alúmíníumháta, og þeir eru auðvitað miklu léttari en
trébátarnir, og þá að sjálfsögðu líka hraðskreiðari.
Við tókum eftir því að það hafði verið þvottadagur um borð í Söd-
eroy, og héngu skyrtur og buxur mannanna á þartilgerðum snúrum, og
festar með klemmum. Undruðumst við hvað þetta var allt vel þvegið,
og hrósuðum mönnunum fyrir myndarskapinn. Og þá fengum við að
heyra það sem eftilvill mátti teljast merkast af öllu því sem þessir
frændur vorir sögðu: Þeir hafa þvottavél um borð!
En þannig er það jú með norsku skipin, sami menningarbragurinn á
öllum sviðum, sama snyrtimennskan og hreinlætið hvert sem litið er.
Meiraðsegja nótabátarnir eru fagurlega málaðir utan, og hvítir innan,