Tímarit Máls og menningar - 01.12.1970, Side 99

Úrrceðið
höndlarinn: Bráðlega, bráðlega. Þú þyrftir að sjá hvernig kúlíarnir sem
skipa út leðrinu mínu, kaupa sér hrísgrjónin mín í matstofunni.
UNGI FÉLAGINN: Það þyrfti ég að sjá.
höndlarinn: Hvað álítið þér, borga ég hátt kaup?
UNGI FÉLAGINN: Nei, en hrísgrjónin yðar eru dýr, og vinnan þarf að vera
vönduð, en hrísgrjónin yðar eru vond.
höndlarinn: Þið eruð hyggindamenn.
UNGI FÉLAGINN: Og hvenœr ætlið þér að vopna kúlíana á móti Englending-
um?
höndlarinn: Eftir matinn getum við skoðað vopnageymsluna. Nú syng ég
fyrir þig mitt kærasta kvæði.
VÖRU-SÖNGURINN
Hrísgrjón fást niðrivið fljótið.
í héruðunum uppfrá borðar fólk hrísgrjón.
Látum við hrísgrjónin liggja í skemmunum
Hækkar verð á hrísgrjónum þar efra.
Pramma-dráttarmennirnir fá þá minna af hrísgrjónum
Og hrísgrjónin verða billegri fyrir mig.
Hvað eru eiginlega hrisgrjón?
Hvað veit ég um hrísgrjón!
Hver kann skil á gerð þeirra?
Ekkert veit ég um hrísgrjón
Utan eitt: verð þeirra.
Svo kemur vetur, fólkið vantar föt.
Þá ríður á að kaupa bómull.
Og láta enga bómull fara frá sér.
Kuldinn leggst að og fötin hækka í verði.
Bómullarverksmiðjurnar borga alltof hátt kaup.
Yfirleitt er alltof mikið um hómull.
Hvað er eiginlega bómull?
Hvað veit ég um bómull!
Hver kann skil á gerð hennar?
Ekkert veit ég um bómull
Utan eitt: verð hennar.
19 TMM
289