Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Side 76

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Side 76
Tímarit Máls og menningar Það er þannig vafasamt að einstaklingur geti lengur með nokkrum rétti unnið til Nóbelsverðlauna í náttúruvísindum. Nú er það einmitt alsiða, að hópur manna frá ýmsum vísindagreinum, starfar saman að lausn ákveðins verkefnis, og vel getur verið um að ræða samstarf rannsóknarstofnana í tveimur, þremur eða fleiri löndum. En ef við segjum, eins og hér hefur verið gert, að vísindarannsókn sé könnun þess óþekkta, er þá til ákveðin aðferð til að gera uppgötvanir? Því verður að svara neitandi. Til þess að finna eitthvað nýtt, verða menn að rekast á það, sjá það, fá vitneskju um það af reynslu sinni eða láta sér detta eitthvað í hug, ef svo mætti segja. Auðvitað er sannleikurinn jafngóður hver sem á hann rekst, en hið nýja sem menn telja sig hafa fundið verður ætíð að standast próf vísindalegrar tilraunar. Kennsla í vísindum Kennsla í náttúrufræðum hefst í gagnfræðaskóla, en þó varla í alvöru fyrr en í stærðfræði- og náttúrufræðideildum menntaskólanna. í menntaskólum eiga menn að fá undirstöðuþekkingu í flestum greinum náttúruvísindanna, þ. e. a. s. stærðfræði, eðlisfræði, efnafræði, líffræði, stjörnufræði, jarðfræði. Ég hygg, að þessar greinar séu of aðskildar í námi, eins og hver í sínu hólfi, ef svo mætti segja. Þessar greinar hafa að talsverðu leyti sameiginlega undir- stöðu og þurfa að taka mið hver af annarri. Mætti í fyrstu kenna þær sem eina grein — sem almenn vísindi. Þessi almennu vísindi þyrfti að færa neðar í skólana hér, byrja jafnvel í efstu bekkjum barnaskóla og auka til muna slíka kennslu í gagnfræðaskól- um. Vel má vera, að einhverjar skóla- og fræðslunefndir eða ráð séu einmitt að athuga það. Eins og kunnugt er, eru það kennararnir sem ráða kennslunni að mestu. Þeir búa til bækurnar og segja fyrir um verkefni, sem nemendurnir fást við, og er kannski eðlilegt, að þeir, sem teljast hafa kunnáttu og reynslu ráði ferðinni — þeir eldri fræði þá yngri. Hér áður var siður að læra bækur utanað — annað var ekki kallað að kunna. í barnaskólum þótti sú aðferð sjálfsögð, e. t. v. hafa duglegir nemend- ur einmitt fundið hana upp sjálfir. 154
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.