Valsblaðið - 01.05.2015, Side 130

130 Valsblaðið 2015
Minningar
Bergsteinn R.
Magnússon
fæddur 1. mars 1941
dáinn 20. mars 2015
Stundin líður, tíminn tekur,
toll af öllu hér,
sviplegt brotthvarf söknuð vekur
sorg í hjarta mér.
Þó veitir yl í veröld kaldri
vermir ætíð mig,
að hafa þó á unga aldri
eignast vin sem þig.
(Hákon Aðalsteinsson)
Mig langar í örfáum orðum að kveðja
kæran æskuvin minn Bergstein Ragnar
Magnússon. Bergsteinn var drengur góður.
Við kynntumst í Val á Hlíðarenda. Hann
var aðeins eldri heldur en ég, en það kom
alls ekki að sök því í huga Steina vorum
við allir jafnir, Friðriksdrengir, sem sát-
um með séra Friðrik í gamla félagsheim-
ilinu að Hlíðarenda. Hann var vinmargur
og voru vinirnir aldrei langt undan, gleðin
var honum í blóð borin. Þær eru elskuleg-
ar allar minningarnar sem ég get yljað mér
við nú frá árunum á Hlíðarenda.
Þegar árin liðu urðu samskiptin strjálli
eins og gengur, enda flutti Steini með fjöl-
skyldu sína til Svíþjóðar atvinnuleysisárið
1968 og bjó þar eftir það fyrst í Malmö en
lengst bjó hann í Helsingborg.
Steini var í gullaldarliði Vals 1965 þá
urðu hann og félagar hans bikarmeistar-
ar og árin 1966 og 1967 urðu þeir Íslands-
meistarar, þetta eru okkur eldri félögunum
ógleymanlegur tími.
Þó Steini byggi erlendis meira en helm-
ing ævi sinnar þá var hugur hans alltaf á
Hlíðarenda þar sem hann átti mörg hand-
tök við smíði gamla íþróttahússins ásamt
föður sínum og eldri félögum hans.
Við Steini endurnýjuðum vinskap okkar
að nýju fyrir nokkrum árum á Face book,
þá kom svo vel fram hvaða tilfinningar
hann bar til Vals og Hlíðarenda
Við hugsum um tilgang lífsins, örlög
okkar allra og um hvert stefnir við fráfall
ástvina okkar og óvissa ríkir í huga okk-
ar um stund. Þegar að er gáð er dauðinn
ekki aðeins dauði og lífið ekki aðeins líf,
heldur er því stundum öfugt farið, dauðinn
aðeins áframhaldandi líf og lífið stundum
harðara en hel.
Af hverju er þetta svo? Ég á ekki eitt
svar til við því, en hef samt skilið, að þeir
sem við elskum eru alltaf hjá okkur, í ein-
hverri mynd, og veita okkur styrk í sorg-
inni. Á tímamótum sem þessum öðlast
kærleikurinn aukið gildi. Sama er að segja
um þá sem elska okkur. Þeir halda áfram,
hvert sem leið þeirra liggur, því ástin
er sterkari en dauðinn og það sem lifir í
minningunni eigum við áfram. Það verður
aldrei frá okkur tekið.
Á meðan hjörtun mild og góð
minning örmum vefur
þá fær að hljóma lífsins ljóð
og lag sem tilgang hefur.
(Kristján Hreinsson)
Ég bið góðan guð að styrkja alla ástvini
þína, og veit að ég ber þér kveðju margra
Valsmanna.
Hvíl þú í friði, gamli vinur.
Sigurður Snævar Gunnarsson.
Steinunn Edda
Njálsdóttir
fædd 2. júlí 1944
dáin 5. júní 2015
Það er stundum orðað svo að á bak við
hvern þann sem árangri nær sé sívinn-
andi kona. Nú á dögum getur slíkt orðatil-
tæki reyndar alveg eins snúist við. Stein-
unn var í öllu falli kletturinn sem stóð með
sínum manni Hans Guðmundssyni í öll-
um hans verkum fyrir Val, sem leikmað-
ur til margra ára og forystumanns. Stein-
unn hafði enga þörf fyrir að láta á sér bera
en hún vann ötullega að því að móta afar
sterka Valsfjölskyldu sem heldur bet-
ur hefur látið hefur að sér hveða og fyrir
það er félagið þakklátt. Blessuð sé minn-
ing þessarar fallegu og góðu konu.
Halldór Einarsson
Jón Arnfinnur
Þórarinsson
fæddur 28. des.1926
dáinn 30. júlí 2015
Jón Þórarinsson fyrrverandi kaupmað-
ur gekk ungur til liðs við Val og átti þar
farsælan feril, lengst af sem leikmaður
í bakvarðastöðu en einnig sem stjórnar-
maður en umfram allt sem ötull og traust-
ur stuðningsmaður. Þeir sem standa fast
við bakið á sínum íþróttafélögum eru
gjarnan kallaðir bakverðir eða bakhjarl-
ar, Jón var dæmigerður slíkur einstakling-
ur. Honum var mjög annt um sitt félag og
hann var ávallt virkur félagsmaður. Það
var skemmtilegt að ræða við Jón um mál-
efni félagsins, ávallt var hann ráðagóð-
ur og jákvæður, sannkallaður herramað-
ur, kurteis og tillitssamur og það var alltaf
stutt í húmorinn. Góður Valsmaður sagði á
sínum tíma; Valur er ekkert annað en þú,
ég og allir hinir. Þeir sem komu að upp-
byggingu Vals á erfiðum tímum og þrauk-
uðu eru nú óðum að kveðja og eftir standa
yngri félagar af báðum kynjum í þakkar-
skuld við þessar gömlu hetjur sem unnu
til verðlauna og ekki síður hófu félagið til
vegs og virðingar. Jón leiddi sanna Vals-
fjölskyldu, sonurinn Sævar varð afreks-
maður í knattspyrnunni og tengdasonur-
inn Lárus Valbert hefur starfað mikið að
stjórnar- og félagsmálum innan félagsins.
Blessuð sé minning Jón Þórarinssonar.
Halldór Einarsson