Skagfirðingabók - 01.01.1985, Blaðsíða 15

ÁRNI í VÍK
tíma mælikvarða og ekki haft ástæðu til annars en að líta
björtum augum fram á veg. Það gætir stolts í orðum Jóns á
Hafsteinsstöðum þegar hann skrifar bróður sínum í Vestur-
heimi, Magnúsi Jónssyni frá Fjalli, 29. nóvember 1905:
Arni minn hefur verið á Hólum og er nú útlærður þaðan
og talinn hér líklegastur maður í sveit af úngum mönnum.
Hann ætlar að sigla með fyrsta skipi í vetur til Danmerkur
og vera þar minnst eitt ár.
Þessi ferð var farin. Arni sigldi til Danmerkur í mars 1906 til
að kynna sér landbúnaðarstörf. I viðtalinu við M. H. G. segir
hann, að sú för hafi eiginlega verið farin á vegum Sigurðar
skólastjóra og eftir hans leiðbeiningum. Vann Arni um sumarið
„að venjulegum jarðyrkjustörfum og lærði meðferð þeirra land-
búnaðartækja, sem þá voru notuð. Ekki voru þau nú margvís-
leg, en þó nýjung fyrir Islendinginn" (M. H. G., 20). Hann
nefnir einnig landbúnaðarsýningu, sem hann sótti í Oðinsvé-
um. Um haustið var hann um tíma í Kaupmannahöfn, en fór
þaðan til Noregs og hugðist kynna sér sauðfjárrækt þar í landi.
„Eg hafði mikinn áhuga á sauðfjárrækt,“ segir Árni, „ætlaði
auðvitað að verða stórbóndi, eins og títt var um stráka þá“
(M. H. G., 21). Reyndar kom á daginn að hann hreifst ekki til
muna af sauðfjárrækt frænda sinna í Vestur-Noregi (sjá
M. H. G., 21). En dvalarinnar í landinu naut hann, og auðgaði
andann með ferðalögum og kynnum af fólkinu. Frá Björgvin
hélt hann svo til Seyðisfjarðar um vorið og var meira en hálfan
mánuð á leiðinni, en fjóra sólarhringa frá Seyðisfirði til Akur-
eyrar.
Það er greinilegt að hugur Arna hefur staðið til búskapar á
æskustöðvunum. Nám hans miðaðist við það. Hann ætlaði
„auðvitað að verða stórbóndi". Jörðin Vík, sem var ein besta
jörð í Staðarhreppi, stóð honum til boða, og þar hóf hann
búskap vorið 1908, „með nýjar hugsjónir og ný viðfangsefni í
framsýn“, eins og ritstjóri Freys kemst að orði í viðtali við Arna
árið 1951. Þessar nýju hugsjónir og viðfangsefni tengdust að
13