Skagfirðingabók - 01.01.1985, Qupperneq 42

SKAGFIRÐINGABÓK
Þannig bjó ég um hríð sem leiguliði Jarðakaupasjóðs og
fór vel á með okkur. Eg gat staðið í skilum og lagað
ýmislegt heimafyrir, m. a. fært út ræktunina. Að því kom
svo, að ég fór fram á að fá jörðina keypta. Var ekki
fyrirstaða á því . . . Upp úr þessu risu langvinn málaferli
um landamerki milli Víkur og nágranna-jarðar, sem töfðu
að verulegu leyti alla ræktun í 10 ár. Um þau skal ekki
rætt, en ég uni mínum hlut vel og tel mig á engan hafa
gengið (M. H. G., 25).
Aður hafði Arni orðið að grípa til þess að selja. Árið 1920
seldi hann frænda sínunr Þórarni Sigurjónssyni helming jarðar-
innar, en keypti aftur ekki löngu síðar. — Varðandi landa-
merkjamálið má geta þess, að Bessi Gíslason í Kýrholti, sem var
matsmaður í þrætunni, hafði eitt sinn orð á því við þann er þetta
ritar, að öll framkoma Arna í því máli hefði verið honum til
sóma.
VI
Sunnudagurinn 30. ágúst 1936 er merkisdagur í sögu Skaga-
fjarðar. Þennan dag var haldinn í Varmahlíð stofnfundur félags-
skapar sem ári síðar hlaut nafnið Varmahlíð. Samtök þessi eru
þekktust undir nafninu Varmahlíðarfélagið, og verður það
notað hér. Bráðabirgðanafn á samtökunum fyrsta árið var
Menningarfélag Skagfirðinga. Arni í Vík setti þennan fyrsta
fund og las upp fundarboðið sem mörgum héraðsmönnum
hafði verið sent. Þar segir m. a., að það sé „sameiginlegt áhuga-
mál ýmsra góðra manna í þessu héraði að meira beri að gera
fyrir hina upprennandi æsku héraðsins en hingað til hefir gert
verið“. Fundarboðið var undirritað af sr. Sigfúsi Jónssyni, Gísla
Magnússyni, Jóni Jónssyni á Hofi, Kristjáni Hansen, Guð-
mundi Sveinssyni, Arna Hafstað og Olafi Sigurðssyni á Hellu-
landi. I fundargerð kemur fram að Arni hafi fært „rök fyrir
þeirri skoðun að nauðsynlegt sé að byggja hér í Skagafirði og þá
40