Skagfirðingabók - 01.01.1985, Side 147
BEIÐNI UM ATTESTI
SÖLVI SVEINSSON tók saman
SÝSLUMENN á 19. öld mæddust í mörgu, svo sem löngum fyrr og
síðar, og inn á borð til þeirra bárust alls konar erindi, sum
opinber, viðvíkjandi stjórnsýslu og dómsmálum, en önnur
persónulegs eðlis.
Baldvin Hafliðason hét maður, fæddur um 1819 í Vík, sonur
Hafliða Jónssonar og Bjargar Magnúsdóttur, hjóna þar. Kona
Baldvins var Guðrún Rafnsdóttir, Þorkelssonar á Minni-
Okrum o. v., og konu hans, Guðrúnar Magnúsdóttur. Þau
Baldvin voru leiguliðar og fóru því oft búi sínu, bjuggu m. a. á
Hring í Blönduhlíð 1854-56, Grafargerði 1856-58 og Bessa-
stöðum 1858 — 59, er þau brugðu búi og settust í húsmennsku
vestur í Húnaþingi, að Efra-Skúfi í Norðurárdal hjá systur
Hafliða og mági. Þar fæddist þeim dóttir 1. ágúst 1865 og var
skírð Inga. Hún barst snemma til Skagafjarðar, og í manntali
1870 var hún til heimilis á Ögmundarstöðum hjá Ólafi bónda
Jónssyni og naut sveitarframfæris. Tíu árum síðar var hún í
Stóru-Gröf hjá Steini Vigfússyni, mektarbónda. Og næst
skýtur hún upp kollinum í Kaupmannahöfn, 1889. Þá er að
mestu upptalið, sem vitað verður um Ingu, en að líkindum
hefur hún notið góðs atlætis í uppvextinum því hún fékk að
læra að draga til stafs, sem ekki var alsiða um sveitarómaga. Og
145