Skagfirðingabók - 01.01.1985, Side 184

SKAGFIRÐINGABÓK
Þegar ég vann í apótekinu, komu ýmsir til mín og báðu mig
líta á skepnur sínar, en ég lét sjaldan til leiðast, kvaðst ekki
kunna nógu mikið og gæti engin meðul látið. Eg fór því fram á
fjárstyrk sýslunefndar til suðurferðar að læra hjá Hannesi yfir-
dýralækni Jónssyni og fékk 200 krónur. Eg fór síðan suður
vorið 1931 og var 5 eða 6 vikur hjá Hannesi og lærði talsvert.
Síðan fór ég norður og var í vegagerð hjá Friðrik Hansen og
ætlaði síðan að kenna næsta vetur. En þá var það gæfa mín, að
um haustið hringdi Hannes Jónsson í mig og bað mig koma og
vera hjá sér til liðléttinga. Eg beið ekki boðanna, hætti hér við
allt og hélt suður með Esju, sem ekki varð sældarferð, því hún
tók viku í stórhríð og vondum sjó!
Ég var rúm fjögur ár hjá Hannesi, bjó hjá honum, las og
fræddist, og hann sendi mig í alls konar erindagjörðum út um
sveitir, og þá nýttist mér vel latínunestið úr apótekinu á Krókn-
um, því ég kunni lyfjaheitin ágætlega og gat vandræðalaust
gefið út lyfseðla. A þessum ferðum skoðaði ég kýr og kindur,
hjálpaði til við burð, en þá tíðkuðust uppskurðir ekki nema t. d.
á spenum. Þegar lítið var umleikis, las Hannes með mér, en
slíkar stundir voru víst fáar. Eg man t. d. ekki eftir jólum syðra
án útkalls. Reyndar var slíkt ekki að undrast, því „héraðið“ var
stórt, náði frá Jökulsá á Sólheimasandi og upp í Leirársveit; ég
man eftir vitjunum þangað og upp á Akranes. Þá voru einungis
fjórir dýralæknar á landinu og má nærri geta, hvort þeir höfðu
tök á að gegna öllum erindum. Þetta var erfiður og harður skóli,
en ég lærði margt. Eg þurfti frá upphafi að taka ákvarðanir og
það stælti viljann og bætti drjúgum í reynslusjóðinn. Og það
má gjarnan koma fram, að þessi fjögur ár í Reykjavík fór ég
aðeins einu sinni á ball, reyndar fyrir hálfgerða tilviljun!
Eg var stundum kallaður út til Fáksmanna, og vildu þeir ýfa
sig við mig, höfðu ætlað að fá Hannes sjálfan. Eg var þá í
hálfgerðri varnarstöðu og bar fyrir mig latínuheiti eða eitthvert
kalls. Þegar ég var búinn að skrifa lyfseðil gengu þeir stundum á
182