Skagfirðingabók - 01.01.1985, Síða 196

SKAGFIRÐINGABÓK
Reykjum á Reykjaströnd. Einn bræðra hennar, Jóhann minnir
mig að hann héti, var með þeim fyrstu, sem vestur fluttust.
Hann var einhleypur maður, og lét hann mjög af líðan sinni
vestra og eggjaði ættingja sína á að koma. Þorleifur gamli varð
svo hrifinn af skrifum sonar síns, að hann var ekki í rónni fyrr
en öll börn hans voru farin vestur; fór hann sjálfur síðastur með
konu sinni, Sigríði Þorbergsdóttur frá Dúki, ári eftir að Bjarni
fór með skyldulið sitt. Þó gat Bjarni ekki farið með öll sín börn
með sér, búslóð hans var óseljanleg, kaupgeta engin hjá fólki
yfirleitt. Hann varð því að ganga frá báti sínum og veiðarfær-
um, ásamt miklum hluta af öðrum eignum sínum, lifandi og
dauðum, óseldum og skilja tvær elztu dætur sínar eftir, aðra hjá
móðurforeldrum hennar, hina hjá mömmu. Þorleifur gamli
ætlaði að reyna að koma þessu í verð og koma svo næsta ár með
litlu stúlkurnar, og það gerði hann.1
Guðrún Bjarnadóttir sagði mömmu, að hún hefði oft um
veturinn heyrt pabba sinn tala um það sárhryggan við mömmu
hennar, þegar hann hélt að börnin væru sofnuð, að hann mætti
aldrei hugsa til þessarar ferðar; sjálfur sagði hann móður minni,
að aldrei mundi hann skrifa, ef sér liði ekki vel, og hann skrifaði
aldrei. Mörg ár, eftir að Guðrún litla fór, fréttist ekkert af þeim,
þó mamma væri látlaust að biðja þá, sem stóðu í bréfasambandi
við vesturfara, að reyna að fá vitneskju um þau og áritun þeirra.
Það var fyrst löngu síðar og eftir að ég var uppkomin, sem
Kristrún Björnsdóttir, systir Símonar Dalaskálds, kom í hús þar
sem svo hittist á, að Bjarni var staddur gestur á ferðalagi. Hún
spurði margs, börn hans voru komin upp og þeim leið vel, en
þegar talið barst að Islandi og Víðivöllum, gekk hann út að
glugganum, stóð þar lengi hljóður og horfði út. Nokkru seinna
fór svo Jóhann, maður Kristrúnar, að heimsækja Bjarna og
fjölskyldu hans. Var þar allt með hinum mesta myndarbrag og
1 Þorleifur Jónsson, bóndi á Reykjum 1862 — 88. Hann bjó á Sauðárkróki
1888 — 91 en fór þá til Vesturheims, sbr. Vesturfaraskrá.
194