Skagfirðingabók - 01.01.1989, Side 158

SKAGFIRÐINGABÓK
stelpunum, sem fermdust með mér. Síðar fékk ég peysuföt,
eins og þá tíðkaðist.
Það er engum ofsögum sagt af því, hvað lagt var á lækn-
ana í stórum læknishéruðum. Því kynntist ég bezt, þegar ég
var í vist hjá Sigurði Pálssyni. Læknisumdæmi hans náði alla
leið fram í Skagafjarðardali og norður á Skaga. Hann var
stundum nýkominn heim úr langri ferð, oft mjög þreyttur,
þegar einhver kom að vitja hans. Þá var brugðið fljótt við og
lagt af stað aftur. Hann átti úrvals hesta, sem ætíð voru til
taks á öllum árstímum. Stundum var ég látin vaka eftir
lækninum ef hans var von mjög seint heim, til þess að taka á
móti hestunum, gefa þeim og brynna, því að ekki mátti þá
skorta neitt. Stundum var ég að snúast fyrir hann, rétta hon-
um áhöld þegar hann var að gera við meiðsl eða sár á fólki.
Svo tók ég til á stofunni hans og hreinsaði verkfæri, því að
allt varð að vera á sínum stað og vel hreint. Hann sagði
stundum, að enginn tæki jafn vel til hjá sér og hún Stína.
Það fannst mér gott lof.
Sigurður Pálsson var talinn góður læknir og var dáður af
öllum, sem til hans leituðu. Heyrði ég sagt, að Skagfirðingar
hefðu séð mikið eftir honum, en hann drukknaði í læknis-
ferð í Ytri-Laxá á Skagaströnd rúmlega fertugur að aldri,
haustið 1910. Frú Þóra fluttist til Reykjavíkur eftir lát manns
síns ásamt börnum þeirra, Láru og Páli. Þau höfðu samband
við mig eftir að ég fór að búa á Hnausum, mér til mikillar
gleði, og Páll, sem vann á Bæjarbókasafni Reykjavíkur, kom
á hverju sumri til okkar í fríinu sínu.
Móðir mín var Skagfirðingur, dóttir Sveins, sem bjó á
Starrastöðum og síðar í Gilkoti, Asmundssonar á Irafelli,
Ásmundssonar á Silfrastöðum. Kona Sveins, amma mín, hét
Sigríður Jónsdóttir frá Kýrholti, Pálssonar. Systkini móður
minnar voru níu. Fimm þeirra fóru til Ameríku, þrjár systur
og tveir bræður og komu aldrei aftur til Islands, en þrjár
systur hennar bjuggu í Skagafirði: Helga, gift Friðriki
154