Jón á Bægisá - 01.04.1997, Síða 80

Betty Jane Wylie
velti því fyrir sér hvort Jóhann hefði gert það. Sigga frænka kom
aldrei nálægt lyfjabúðinni. Hún var í megrun, tók námskeið í snyrt-
ingu og auknum persónuþroska í bréfaskóla, þótt Catherine gæti
aldrei séð að hún breyttist neitt að ráði. Sigga brosti mikið, talaði enn
meira og bakaði dýrlega vínartertu (ekki þó eins góða og amma).
Brjóst hennar voru ótrúlega mjúk. Catherine vissi þetta því að þegar
Sigga frænka faðmaði hana að sér í sumarbyrjun og sumarlok, þegar
Catherine kom og þegar hún fór frá Gimli á hverju ári, þá voru brjóst
Siggu eins viðkomu og dúnsængin hennar heima, þykk og ólgandi,
en stinnari en dúnninn. Líkari sykurkoddum, ákvað Catherine og
velti því fyrir sér hvort þau væru eins á bragðið og sykurkoddar.
Örugglega ekki eins og súkkulaði. Sigga frænka var alveg ljóshærð og
með hvíta húð. Örugglega með vanillubragði.
Eftir að hún trúlofaðist, fór Kate með Tom til Gimli til að kynna
hann fyrir móðurfólki sínu. Þó var það fremur söguskoðunarferð.
Hún fór með hann norður á ströndina þar sem hún hafði oft borðað
grillaðar pylsur með vinum sínum og sagði honum frá fyrsta kossin-
um og hvernig höfuð hennar hafði hvílt á poka af pylsubrauðum og
það hafði verið sinnepsbragð úr munni piltsins. Tom kyssti hana svo
hann yrði hluti af minningunni.
Hún fór með hann að skálanum í almenningsgarðinum þar sem
dansleikir höfðu verið haldnir í hverri viku. Hann var læstur en þau
gengu í kringum timburskálann sem var fremur tilkomulítill í
samanburði við garðskálana fyrir austan. Kate sagði Tom hvað hún
hefði orðið hissa á hávaðanum á fyrsta dansleiknum sem hún fór á
barn að aldri með Siggu frænku. (Jóhann frændi fór aldrei út.) Fóta-
tak dansfólksins barst niður götuna og yfirgnæfði næstum hvininn í
harmónikkunni og ískrið í fiðlunni. Það hljómaði, hafði Catherine
fundist, eins og verið væri að draga eitthvað hvað eftir annað, von-
leysislega, fram og aftur yfir gróft fjalagólf.
„Draga er rétta orðið,“ sagði Tom. Kate verður að játa að honum
fannst aldrei gaman að dansa.
Hún sýndi Tom gamla húsið, þar sem fjölskyldan hafði búið einu
sinni, en sem var nú löngu búið að selja og meira að segja flytja af
upprunalegu lóðinni í tveggja húsa fjarlægð frá stóra hvíta húsinu
þar sem afi hennar og amma höfðu búið og Lorna frænka og Hans
frændi bjuggu núna. Hún dró hann upp á háaloftið, þar sem nú var
enn meira af kössum, en kom hvergi auga á þrívíddarmyndsjána eða
málverk Jóhanns frænda. Hún sagði honum frá nöktu konunum hans
Jóhanns og fiðringnum sem hún hafði fundið í lendunum þegar hún
starði á brjóstin á þeim og Tom sneri henni frá sér, hneppti frá blúss-
unni, tók brjóst hennar í hendur sér og strauk geirvörturnar með lóf-
unum þar til hún fann gamalkunna tilfinninguna í lendunum og
sneri sér við, þrýsti sér að honum, tók um háls hans, dró andlit hans
78
d Jföœyáá - TÍMARIT ÞÝÐENDA 1*1997