Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2011, Síða 94

Sigurbjörns, að hinn sögulegi Jesús og Kristur trúarinnar séu ein og sama
persóna.82 Hann heldur áfram og bendir á að guðspjöllin séu í eðli sínu
játning trúar, prédikun, boðun og kenning um Jesú Krist Guðsson. Af þessu
leiði að í ljósi sögurýninnar sé áhersla frjálslyndu guðfræðinnar haldlaus.
Skrefið frá boðskap ritningarinnar yfir til játninga kirkjunnar og kenninga
hennar er rökrétt og ber að virða sem gilda útleggingu á boðskap rita Nýja
testamentisins. Játningar kirkjunnar eru því ekki framandi. Guðsríkið sem
Jesús boðaði er annað en „mannleg framför í siðferði og menningu“.83 Það
snýr að endurlausn mannsins og hjálpræði, segir Sigurbjörn.
4.2 Lúthertúlkun Sigurbjörns Einarssonar
Sigurbjörn lítur svo á, að hin nýju sjónarmið í rannsóknum á guðfræði
Lúthers, sem fram komi hjá Karli Holl, séu hluti af þessari endurskoðun.
Áherslan er að losa sig við arfleifð frjálslyndu guðfræðinnar og lútherska
rétttrúnaðarins með því að fara aftur fyrir Schleiermacher og guðfræði
17. aldar til Lúthers.84 Sigurbjörn eys hér úr brunni sænskra og danskra
lútherrannsókna þar sem lögð var rík áhersla á að Lúther væri guðfræðingur
allra kirkna, þ.e. samkirkjulegur. Sigurbjörn lagði stund á trúarbragðafræði
og nýjatestamentisfræði hjá Anton Fridrichsen (1888-1957). Hann hafði
kynnt sér í framhaldsnámi sínu rit Einars Billings (1871-1939), Gustafs
Auléns (1879-1977), Anders Nygrens (1890-1978) og Regins Prenters
(1907-1990) um Lúther.85 Það kom því ekki á óvart að hann skyldi
endurútgefa formála Lúthers fyrir Nýja testamentið og Rómverjabréfið.
Sigurbirni er í mun að draga aftur fram áhersluna á kristsfræðina, frelsunar-
fræðina, en umfram allt tilvistarþátt fagnaðarerindisins (1. pro me), sem þar
er að finna og tengja við áðurnefndar áherslur í biblíufræðunum.
Sigurbjörn hefur umfjöllun sína um guðfræði Lúthers með því að taka á
einu af kjarnaatriðum siðbótarinnar, spurningunni um trú og verk.86 Líkt
82 Sigurbjörn Einarsson, „Viðhorf í nútímaguðfræði“, 55.
83 Sigurbjörn Einarsson, „Nútímaviðhorf í guðfræði11, 150.
84 Sigurbjörn Einarsson, Sama rit, 151.
85 Einar Sigurbjörnsson upplýsir að Sigurbjörn hafi haft með sér heim úr framhaldsnámi rit eftir
áðurnefnda höfunda auk sænskra þýðinga á ritum Lúthers og Luthers Werke, útg. Otto Clemen.
Sigurbjörn sá til þess að Weimar-útgáfan yrði pöntuð og háskólabókasafnið gerðist áskrifandi að
henni. Hann grípur til guðfræðilegra sjónarmiða Regins Prenters og þýðir m.a. greinar eftir hann
um nauðsyn á siðbót kirkjunnar og um aðgreiningu lögmáls og fagnaðarerindis. Sigurbjörn nýtir
sér þann túlkunarlykil í greiningum sínum.
86 Sigurbjörn Einarsson, „Trú og verk í kenningu Lúthers"; sami, „Trú og breytni að skilningi
Lúthers".
92