Ráðunautafundur - 15.02.1995, Blaðsíða 56

48
komið er fyrir í vömbinni í 2 til 96 klukkustundir (fer eftir tegund sýna). Raunverulegt
niðurbrot er reiknað eftir aðferðum McDonald (1981) eða Kristensen o.fl. (1982) og þar sem
sýnin yfirgefa aldrei vömbina þarf að áætla flæðihraða úr vömbinni. Yfirleitt er notuð gildi á
bilinu 0,05-0,08 klst"1. Það hefur sýnt sig að mælingar af þessu tagi eru ekki án annmarka.
Fóðuragnir sem eru smærri en göt pokanna geta tapast og reiknast sem niðurbrotið efni, þó
svo þurfi ekki að vera. Aðferð til að leiðrétta fýrir þessu tapi hefur því verið tekin upp
(Madsen o.fl. 1995) þar sem mældur er mismunur á útskolun í gegnum nælonpoka og
síupappír með u.þ.b. 8 micrometra götum. Örverur vambarinnar fara auðvitað inn í pokana,
þar sem niðurbrotið verður fyrir tilstilli þeirra, og eftirstöðvar sýnanna eru því blandaðar
örverufrumum. Niðurbrot próteins getur virst minna en það í raun er. Sérstaklega getur þessi
íblöndun valdið skekkju á mælingum á niðurbroti á próteini í gróffóðri þar sem mikið er af
trénisgeijandi örverum í sýnunum (Varvikko og Lindberg 1985). Þessi vandkvæði hafa meðal
annars orðið til þess að Svíar hafa ekki treyst sér til að greina mun á niðurbroti próteins í
gróffóðri og nota því 80% fyrir allar tegundir. Vonir standa til að mælingar sem verið er að
gera hér á landi með merkt gróffóður geri okkur kleyft að reikna út leiðréttingarstuðla,
því það gefur auga leið að þar sem notað er jafn mikið gróffóður og á íslandi verður að vera
hægt að rnæla próteinniðurbrot með sæmilegri vissu. Vonir hafa staðið til að in vitro aðferðir
gætu leyst nælonpokana af hólmi a.m.k. fyrir kjamfóður. Slíkar aðferðir hafa verið þróaðar í
Frakklandi (Aufrere o.fl. 1991) og líka reyndar í Noregi (Vognesen o.fl. 1994) með misjöfnum
árangri.
Amínósýrur ífóðurpróteini
Með nælonpokaaðferðinni er hægt að áætla hversu mikið af óniðurbrotnu hrápróteini úr fóðri
berst niður í smáþarmana. Því fer hins vegar fjarri að það hráprótein samanstandi eingöngu af
amínósýrum eins og mörg af hinum nýju kerfum ganga út frá. í AAT-PBV kerfinu er gert ráð
fyrir að 85% af óniðurbrotnu hrápróteini úr kjamfóðri sé í formi amínósýra sem er svipað
hlutfall og í fóðrinu sjálfu áður en það er étið. Þegar um gróffóður er að ræða er reiknað með
að 65% af óniðurbrotnu hrápróteini séu amínósýrur. Þetta stafar meðal annars af því að í tréni
em bundin köfnunarefnissambönd sem gerjast lítið sem ekkert í vömbinni þannig að hlutdeild
þeirra vex í þeim hluta trénisins sem ekki geijast og færist niður í smáþarmana. Þessir stuðlar
em í góðu samræmi við mælingar á flæði frá vömb í tilraunadýrum og er ekki líklegt að þeim
verði breytt að svo stöddu. í upphaflegri útgáfu af AAT-PBV kerfmu var gert ráð fyrir að
meltanleiki í smáþörmum á amínósýmm í óniðurbrotnu fóðurpróteini væri 82%. Það var hins