Tímarit Máls og menningar - 01.11.2009, Síða 38

M a t t h í a s J o h a n n e s s e n
38 TMM 2009 · 4
Nú verður Louisa frænka mín jarðsett í fjölskyldugröf í gamla kirkju-
garðinum, ásamt Lee, manni sínum. Duftkerin þeirra verða sett þar
niður eftir minningarathöfn í Dómkirkjunni. Ég hef verið beðinn um að
flytja tvö eða þrjú ljóð í þessari athöfn og get ekki neitað því. Ég hef valið
þau í samráði við dr. Gunnar Kristjánsson sem stjórnar minningarat-
höfninni. …
Hef verið að fara yfir Efstu daga eftir Pétur Gunnarsson, vel skrifuð og
skemmtilega byggð skáldsaga; sett saman úr litlum mósaikköflum sem
mynda eina heild í lokin. Pétur sagði einhverju sinni við mig að við
ættum margt sameiginlegt. Ég skildi ekki þá hvað hann meinti, en skil
það nú þegar ég hef lesið þessa skáldsögu hans. Ég hefði vel getað hugsað
mér að skrifa hana. Hún er ljóðræn og án alls rembings; krydduð með
skemmtilegum og óvæntum metafórum eða myndhvörfum (hálfmynd-
um). Það er víða ljóðskáld á ferðinni í þessari sögu. Það er að vísu ekki
mikið efni í henni og mannlýsingar dregnar upp án smáatriða, samt
kemst allt vel til skila. Þessi saga kom mér skemmtilega á óvart. Hún er
t.a.m. miklu betri en kvikmyndin sem gerð var eftir fyrri skáldsögu Pét-
urs, Punktur, punktur, komma strik. Það var vond mynd. Hún fældi mig
frá verkum hans. Ég er fagnandi glaður yfir þessari sögu sem sýnir að
Pétur kann sitt fag og ræður yfir listrænni meðferð tungunnar. Það er
orðið sjaldgæft. Samt er allur stíllinn hóflegur og án þess höfundur sé að
þenja út brjóstið. Ég hef ekki annan mælikvarða á bókmenntir en þann
sem að mér snýr; það sem ég hefði viljað skrifa sjálfur tel ég gott. Svona
er nú afstaða mín einföld. Einhvers staðar í sögu Péturs segir að lífið sé
hugarfar. Það finnst mér góð skýring. Margar svona óvæntar og
skemmtilegar athugasemdir í bókinni. Ég upplifði þetta hugarfar þegar
ég horfði á knattspyrnuleik Hollands og Frakklands í Evrópukeppninni
í kvöld. Frakkarnir voru allsráðandi í fyrri hálfleik og höfðu yfir, en
Hollendingarnir komu í vígahug eftir hálfleik og sigruðu. Það var þetta
nýja hugarfar sem úrslitum réð.
Velti fyrir mér ljóði um hugarfarið …
23. júní 2000, föstudagur
Minningarathöfn um Lee og Úllu í Dómkirkjunni í dag. Það var falleg
athöfn, séra Gunnar Kristjánsson flutti frábæra minningarræðu. Ég las
upp smáljóðasyrpu að beiðni Temmu frænku minnar. Held það hafi
gengið vel. Sigurður A. Magnússon sat við borðið hjá okkur í erfidrykkj-
unni í Perlunni. Það var eins og í gamla daga. Þegar við hittumst er eins
og ekkert hafi breytzt. Þykir afar vænt um það. Hafði sérstaklega gaman
TMM_4_2009.indd 38 11/5/09 10:12:59 AM