Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.2016, Síða 93

Tímarit Máls og menningar - 01.02.2016, Síða 93
Tu n g u m á l a æ v i n t ý r i TMM 2016 · 1 93 orðum: merkingin breytist vegna þess að rógur er eitthvað sem fylgir þeim sem vill klifra upp embættastigann. Svona er sagan alltaf að skilja eitthvað eftir sig. Grísk orð – eða rússneskar þýðingar á samsettum orðum úr grísku – ráða yfir kirkju og trúarlífi, enda fengu Rússar sína kristni frá Miklagarði. Að blessa er t.d. blagoslovitj sem er hermt eftir grísku með sama hætti og benedicere á latínu, „hafa gott orð um“, blessa. Svo líður tíminn. Pétur mikli stælir Vestur-Evrópu í stjórnsýslu og kemur með sand af latneskum og frönskum orðum yfir hana inn í rúss- neska tungu sem og hollensk orð yfir skipsparta og siglingar því hann lærði skipasmíðar í Hollandi. Á rússnesku er til orð yfir ómeti, vondan mat, shval – og ég frétti snemma að þetta væri komið úr frönsku cheval, hestur. Af hverju? Vegna þess að franski herinn slátraði hestum sínum og át þegar Napóleón þurfti að flýja frá Moskvu 1812. Síðan er ómeti shval á rússnesku. Þetta frétti ég og þótti skemmtilegt – en svo fæ ég í nýlegri orðsifjabók allt aðra skýringu. Shval er skraddari á gamalli rússnesku og Ivan Shval eða Jón skraddari hét maður sem sveik rússneska borg í hendur Svía á sextándu öld og af nafni hans er dregið orðið shval sem þá þýðir „ruslaralýður, ómenni“ en líka ómeti. Orð eiga langa sögu og á þeirri leið getur margt gerst. Seinna koma ensk orð í stórum stíl inn í rússnesku – ekki síst með íþróttunum. Fótbolti er fútbol. Mark er gol. Markvörður var meira að segja golkíper – alenskt orð. En svo gerist þetta: stundum finnst Rússum meira en nóg komið af óþarfa tökuorðum. Þeir spyrja eins og Íslendingar: af hverju eigum við ekki okkar eigin orð yfir þetta? Og þeir draga til baka sum tökuorðin. Bolti í fótboltamarki er áfram gol en golkiper, markvörður, er nú kallaður vratar. Þá taka Rússar gamalt orð yfir „hlið“, vrata, (nú vorota) og bæta við viðskeyti sem táknar mann: vratar er sá sem stendur í hliðinu og ver það svo ekki sé skorað gol. Og handbolti kom á eftir fútbol til Rússlands og hét fyrst gandbol – en ekki lengi og heitir nú rútsjnoj mjatsj – handbolti ( rúka: hönd, mjatsj: bolti) – alveg eins og á íslensku. Vel lukkaða orðasmíð hafa Rússar stundum stundað þegar þeir eru stoltir og fullir af sjálfstrausti. Þegar flugið kom til sögunnar tóku þeir fyrst upp útlend orð, aeroplan, pilot. En gerðu flugið svo að sínu máli og kölluðu flug- vélina samoljot og flugmanninn ljotsjik. Ljot er af rót sem þýðir að fljúga. Samoljot er e-ð sem flýgur sjálft, fljúgandi teppi úr ævintýrum til dæmis. Að nota slíkt orð er svipuð hegðun og hjá okkur Íslendingum þegar við vildum ekki nota telefon heldur fundum í stað þess hálfgleymt orð úr forn- eskju, sími. Svo héldu Rússar áfram – þyrla hét í fyrstu gelikopter en varð vertoljot, eitthvað sem flýgur og snýst. Og þegar Sovétmenn tóku um tíma forystu í geimrannsóknum bjuggu þeir til orðið spútnik – gervihnöttur, en það er gamalt orð í nýrri merkingu: spútnik þýðir samferðamaður, spútnik er förunautur jarðar. Þegar svo Rússar eru miður sín og ringlaðir þá gleypa þeir allt hrátt. Nú eru þeir til dæmis búnir að gleyma orðum sem þeir notuðu yfir skrifstofur
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.