Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1969, Side 110

108 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
Summary. Sérhverri grein skal fylgja yfirlit
á ensku. Sé það í aðalatriðum þýðing á íslenzka
yfirlitinu, en má þó, ef ástæða þykir til, vera
ýtarlegra en hið íslenzka.
Þakkarorð. Vilji höfundur þakka nánum
samstarfsmönnum, sem unnið hafa að rann-
sókninni, svo og stofnunum eða sjóðum, sem
lagt hafa aðstöðu eða fjárveitingar af mörkum
og stuðlað að því, að rannsóknin varð fram-
kvæmanleg, skal það gert í sérkafla á undan
heimildaskrá.
Heimildarrit. Ritgerðir og aðrar heimildir,
sem vitnað er til, skal skrá í lok ritgerðar, en
ekki samin ritskrá yfir áðurunnin verk á sviði
rannsóknarinnar, sem ekki er vitnað til. Skrá
skal ritgerðir í stafrófsröð eftir föðurnöfnum
höfunda, en síðan skírnarnöfn (séu þau íslenzk),
eða fyrsta bókstaf þeirra (séu þau erlend) og
skal aðskilja með kommu. Sé vitnað í fleiri en
eina ritgerð eftir sama höfund, skulu þær skráð-
ar í tímaröð. A eftir nafni aðalhöfundar skal
skrá meðhöfunda. Þá skal skrá útgáfuár rit-
gerðar, heiti, rit, árgang og fyrstu og síðustu
blaðsíðutölu. Sé ekki um ákveðinn höfund að
ræða, skal skrá stofnun eða útgefanda, útgáfuár
og útgáfustað. Sé um erlendar ritgerðir að ræða,
skulu [rær skráðar á frummálinu eða í enskri
þýðingu og þá hafður hornklofi utan um fyrir-
sögn greinarinnar. Hér að neðan eru sýnd
nokkur dæmi:
Fisher, R. A., 1958: Statistical methods for
research workers, 13th. edit. Oliver and
Boyd, Edinburgh-London. 356.
GÓRECKI, J., 1968: [The estimation of the ef-
fectivness of the present system of popul-
arization of agricultural knowledge.] Zesz.
nauk. S. G. G. W. Ekon. Org. Roln. Z.,
8: 29—50. Summary.
SiGURÐSSON, Björn, 1952: Bólusetning gegn
garnaveiki. Freyr, 47: 215—227.
TILVITNANIR f TEXTA
í texta skal vitnað til fyrri rannsóknar með
því að skrá á eftir tilvitnun höfundarnafn og
ártal ritgerðar í sviga. Höfundarnafnið skal
skráð með upphafsstöfum og notað eftirnafn,
nema þegar frekari aðgreining er nauðsynleg
og um íslenzka höfunda er að ræða. Séu fleiri
en tveir höfundar að grein, sem vitnað er til,
skal skrá fyrsta höfund, en síðan stafina et al.
TÖFLUR, MYNDIR OG TEIKNINGAR
Töflur skulu vélritaðar á sérstök blöð og gef-
in númer eftir því, hvar þær eiga að birtast
í texta. Yfirskrift töflu á að vera stutt og með
sjálfstæðri skýringu á efni. Þar undir skal
koma enskur titill á töflu. Takmarka skal end-
urtekningu í texta á því, sem birt er í töflu.
Þurfi að skýra töflu nánar, rná gera það í
neðanmálsgrein undir henni.
Myndir þurfa að vera skarpar og skýrar á
hvítum gljápappír. Myndum fylgi texti á ís-
lenzku og ensku.
Línurit skulu gerð með pennateikningu,
„tusch“, á hvítan pappír eða glæjan teikni-
pappír. Rúðustrikaðan pappír skal yfirleitt ekki
nota og þá aðeins blástrikaðan. Bezt er, að allar
teikningar séu þannig gerðar, að gert sé ráð
fyrir fjórfaldri minnkun. Texta má skrá laus-
lega með blýanti eða vélrita á sér blaði. Skal
liann vera bæði á íslenzku og ensku. Myndir
og línurit skulu fylgja laus með handriti. Aftan
á þau skal skrifað með blýanti hlutaðeigandi
númer. I texta skal skrifa þetta númer, þegar
vitnað er til myndar eða línurits, þannig:
„Mynd 1“, „Tafla 11“ o. s. frv. Á spássíu
handrits skal skrá, hvar hlutaðeigandi mynd
óskast sett. Sé myndum raðað saman á mynd-
síðu, má merkja þær bókstöfum.
KAFLAFYRIRS AGNIR
Aðalkaflafyrirsagnir skulu skráðar inn á miðri
síðu með upphafsstöfum, en síðan má skipta
efninu niður í undirkafla og þeim aftur í
smærri einingar. Þessa undirkaflaskiptingu skal
merkja þannig eftir röð:
Með upphafsstöfum við spássíu, undirstrikað
við spássíu, undirstrikað við spássíu og gleiðu
letri, undirstrikað í upphafi línu. Þessir undir-
kaflar skulu ekki merktir með tölum, en sé þörf
á frekari skiptingu, skal tölusetja 1), 2) og síðan
a), b) o. s. frv.
Handritið skal vera ritað samkvæmt reglugerð
um íslenzka nútímastafsetningu.