Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1933, Blaðsíða 27

2;.
í). Inflúenza.
Töflur II, III og IV, 9.
Sjiildingci/jöldi 1924 19,43:
1924 1925 1926 1927 1928 1929 193» 1931 1932 1933
Sjúkl.......... 49 9 2 94 1 3114 1 99 3 5 0 9 0 7110 11(58 7 3(52 1 282 (55 78
Dánir.......... 34 7 23 7 17 21 5 22 1 14
Læknar verða iðulega varir við inílúenzu í erlendum liskiskipum,
sem leita hal'na hér við land, og er þá föst venja að viðhafa varnir
gegn því, að veikin berist í land. Mun það nær undantekningarlaust
hafa borið tilætlaðan árangur. A þessu ári geta héraðslæknarnir í
Flateyrar-, Oxarfjarðar-, Norðfjarðar- og Vestmannaeyjahéruðum um
slíkar sóttvarnir, sem allar gengu að óskum. I Öxarfjarðarhéraði var
við þann vanda að etja, að inflúenza var í togara, sem strandaði, og
varð ekki við ráðið, að fólkið á hænum, sem tók við strandmönn-
unum, sýktist af inflúenzu. Bærinn var einangraður, og veikin hreidd-
isl ekki i'rekar út. Héraðslæknirinn á Isafirði (Kr. A.) lék það og á
þessu ári, sem er í frásögur færandi í þessu sambandi. Hann rak sig
á svæsna inflúenzu í enskum togara þar á höfninni, vissi sig að jafn-
aði mjög móttækilegan lyrir inflúenzu, fór lieim í hús silf og einangr-
aði sig þar mjög vandlega. Hann véiktist eins og hann hafði gert
ráð lyrir, lá þungt haldinn í viku, þar af tvo sólarhringa með 40,5°
hita, en einangrunin tókst honum eigi að síður svo, að enginn á
heimilinu sýl<Iisl og barst veikin að öðru leyti ekki í land. Má af
öllu þessu sjá, hvað takast má um inflúenzusóttvarnir, þegar þannig
stendur á, að á vlst er að róa, hvar hættan er.
Öðru máli er að gegna um sóttvarnir bvggðarlaga, þegar inflúenzan
hefir náð verulegri úthreiðslu einhversstaðar í landinu. Er þá að vísu
iðulega gripið til varna, sem nær undantekningarlaust mistakast, og
í hæsta lagi, að talið sé fyrir veikinni um stund, oft með mjög mikilli
lyrirhöfn, en til vafasams ávinnings. Nelna læknar þess ýms dæmi
frá þessu ári.
Greinilegur inflúenzuláraldur gekk víir landið á árinu, hófst í Reykja-
vík í l'ebrúar, barst þaðan í llest liéruð (er ekki getið í Miðljarðar-,
Blö'nduós- og þistilfjarðarhéruðum) og var að mestu um garð geng-
inn í maí júní. Læknum kemur saman um, að veikin haíl verið
jafnvel óvenjulega væg, af jal'nmiklum faraldri. Voru lylgikvillar l'á-
tíðir, enda mannslát tiitölulega fá eða 2,1 7»» skrásettra sjúklinga. I
í inflúenzufaraldrinum 1931 var manndauðinn 2,9"oo, 1929 3,0°/co,
1928 3,3".:, 192(5 7,47oo, 1924 (5,8"1923 10,4"..., 1922 9,(5 7»o, 1921
13,(5 “/oo, og virðist inflúenzan sífellt vera að verða vægari, þó að
nokkuð kunni að villa um, að framtal sjúklinga er valalaust sífellt
að verða nákvæmara.
Læknar láta þessa getið:
Roik. Talin nokkur hér á árinu og byrjar í febrúarmánuði. Nær
hámarki sínu um miðjan marz og má heita alveg liorfin í lok maí.
Faraldurinn var vægur og sjúklingafjöldi óvenjulega lítill.
Hafnarfj. I marz, apríl og maí, fremur væg.
Skipaskaga. Barst liingað til Akraness 7. marz með manni, er dvalið
4