Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2006, Blaðsíða 12

Múlaþing
Kristín Jónsdóttir frá Gilsárvöllum.
beggja handa og blikandi fjörðurinn í
nokkrum íjarska.
Innan Gilsárvalla eru bæirnir Grund,
sem áður er nefndur, Hólaland og Hóla-
landshjáleiga, en utan Hvoll og Jökulsá, en
við íjarðarbotninn þorpið Bakkagerði og
bæirnir Ós og Bakki vestan árinnar, en
Hofströnd að austan, og þar innar Þrándar-
staðir og hið fornfræga prestsetur Desjar-
mýri. Útmeð firði að austan er hlunninda-
jörðin Höfn sem fræknir kappar, Hafnar-
bræður, eru við kenndir. Vestanvert
ijarðarins, utan Bakka, eru Geitavík, þar
sem Jóhannes Kjarval, þá nefndur Jói í
Geitavík, dvaldi frá ijögurra eða fimm ára
aldri fram til tvítugs við ijárgæslu og önnur
sveitastörf, auk þess sem hann málaði
myndir sér til dundurs þótt litirnir væru
naumast aðrir en kálfsblóð og sót - og loks
Snotrunes þar sem Hjörleifur sterki frá
Höfn settist í bú á sinni tíð. Utar taka við
Njarðvíkurskriður og handan þeirra Króks-
bakki, löngu kominn í eyði, Borg og
Njarðvík, nyrsti bær í hreppnum, og er
þaðan yfir fjallveg að fara til
Hjaltastaðarþinghár, um Gönguskörð
jafnan fyrr, en nú um Vatnsskarð, eftir að
akvegur var lagður milli byggðanna.
Til Vestmannaeyja
Ekki varð dvöl fjölskyldunnar á Gilsár-
völlum að þessu sinni löng, því tjölskyldu-
faðirinn réðst til starfa á vélaverkstæði sem
Gissur bróðir hans hafði sett á stofn ásamt
fleiri mönnum í Vestmannaeyjum. Fluttust
nú þau Erlingur og Kristín með syni sína, þá
Jón og Gissur Ólaf, sem hér pikkar á tölvu,
til Eyja haustið 1912, en eftir urðu í
Borgarfirði dætumar Stefanía, þá tveggja
ára, og Gunnþórunn, nýorðin ársgömul.
Stefanía ílentist hjá ömmu sinni og nöfnu
og Jóni afa og sleit þar bamsskónum uns
hún fluttist tólf ára gömul til foreldra sinna
og systkina sem þá voru flutt til Reykja-
víkur. Gunnþórunn lenti í fóstri í Höfn hjá
Sveinbjörgu móðursystur sinni, Sveinu
systur, eins og móðir okkar og við börnin
nefndum hana, og manni hennar Magnúsi
bónda Þorsteinssyni. Þar ólst hún upp að
öllu leyti uns hún 18 ára gömul sameinaðist
foreldrum sínum og systkinum í Reykjavík.
Þá var Sveina systir farin að heilsu, og
tveimur árum síðar, á vordögum 1931,
andaðist hún úr berklum á Vífilsstaðahæli.
Vestmannaeyjadvölin varð styttri en til
stóð. A útmánuðum 1914 skrifaði Magnús í
Höfn, mágur Kristínar, Erlingi til Eyja og
bað hann að vera formann á róðrarbáti
sínum á sumarvertíðinni. Tók Erlingur
boðinu og fór austur að lokinni vetrarvertíð
í Eyjum, en Kristín varð eftir með þrjá syni
sína, Sveinbjörn ársgamlan auk okkar
Nonna, að ógleymdum Þorsteini sem
Kristín bar þá undir belti og ól 21. júlí um
sumarið. Hugðist Erlingur snúa aftur til
Eyja í vetrarbyrjun.
10