Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2011, Page 97

Stórhríð í ágúst!
Willys jeppinn var ökutæki stúlknanna og var hann dreginn til byggða er veður lœgði. Ljósmynd: Bessi Aðal-
steinsson.
fyrir að moka þar til við komum að neðsta
vaðinu á Hölkná sem hafði verið vondur farar-
tálmi daginn áður. Var hann þó enn verri nú
því sett hafði í hana enn meiri krapa en daginn
áður og var hún sléttfull bakka á milli. Ekki
þýddi að kreppa sig þó kalt væri. Bragi ók
út í ána og var krapið nálægt því jafnhátt og
frambrettin á bílnum.
Hann komst svona um það bil bíllengdina
út í krapið en þá safnaðist það upp fyrir framan
bílinn og stoppaði hann af. Það varð því eina
ráðið að ég fór ofan í krapið og mokaði frá og
svona smá þokuðumst við yfir ána og vorum
heldur fegnir að skreiðast upp á eyrina hinum
megin. Ég hafði fataskipti þama á eyrinni og
fór í það síðasta sem ég átti þurrt, en það var
svona innri galli sem svifflugmenn nota og
hafði verið þama með í för. Þetta var í þriðja
skipti í ferðinni sem ég hafði fataskipti og má
teljast mikil heppni að vera svo vel búinn af
fötum að geta alltaf komist í þunt.
Eftir þetta gekk ferðin vel og komum við
í Vaðbrekku seinni part dagsins og vomm þá
búnir að vera 28 tíma í þessari ferð. Það var
gott að komast heirn ekki síst að geta látið vita
af sér en síminn á Jökuldalnum hafði bilað.
Þar sem ég var viðgerðarmaður símans, á
þessum tíma, var ekki gert við hann fyrr en
ég var kominn heim og frétti því heimafólk
mitt ekkert af okkur fyrr en við birtumst eftir
þessa löngu ferð.
Þetta er örugglega versta veður sem komið
hefur á þessum árstíma um mjög langan tíma
enda fórst mörg hundruð fjár í þessu veðri
í Jökuldalsheiðinni þar sem það fennti eða
hrakti í ár og vötn.
95