Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2011, Qupperneq 143

Að standa undir sjálfum sér
Náttúran býður upp á jjölmörg tœkifœri til endurheimtar. Ferðamenn við Folaldafoss í Berufjarðardal.
Ljósmynd: Andrés Skúlason.
Eða allt það land sem verður fyrir áhrifum
sívaxandi íjölda háspennulína og mastra?
Það er ljóst að tími nýrrar hugsunar verður
að renna upp. Hugsunar þar sem raunverulega
er unnið í átt að sjálfbærni. Að raunverulega
sé leitað eftir að skapa jafnvægi á milli
umhverfis, efnahagslegra og félagslegra þátta
og þættimir séu látnir vinna saman í átt að
sjálfbærni.
Að þessu leytinu til geta sveitarfélög lagt
þung lóð á vogarskálarnar með stefnumótun
sinni, ákvörðunum og aðgerðum. I þessu
samhengi má geta þeirrar stefnu sem sveitar-
stjóm Djúpavogshrepps hefur mótað á síðustu
árum og kemur m.a. fram í aðalskipulagi
sveitarfélagsins sem staðfest var í febrúar
2010. Kom greinarhöfundur að gerð aðal-
skipulagsins.
í aðalskipulaginu, sem gildir til ársins
2020, eru sett fram mjög umfangsmikil áform
um vemdun náttúru en samkvæmt skipulaginu
lýtur um 30% lands í sveitarfélaginu verndar
af einhverju tagi. Auk þess er stefnt að því að
15 staðir verði friðaðir samkvæmt lögum um
náttúruvernd nr. 44/1999. Þá er lögð áhersla
á uppbyggingu fjölbreyttrar og hreinlegrar
atvinnustarfsemi sem fellur vel að verndunar-
stefnu og vistvænni ímynd sveitarfélagsins.
Um leið er stóriðja eða orkufrekur iðnaður
talinn falla mjög illa að stefnu sveitarfélags-
ins og þeirri ímynd sem það hefur kosið að
skapa sér. I stefnu sinni hefur sveitarstjórn
Djúpavogshrepps kosið að líta á vemdun nátt-
úru sem ljárfestingu og tækifæri, sem skapar
grundvöll fyrir hagræna sjálfbæmi í ljósi þess
að hrein ímynd matvæla og ferðaþjónustu
mun sífellt skipta meira máli en hvort tveggja
myndar hryggstykkið í atvinnulífí Djúpavogs-
hrepps. Ennfremur stuðlar verndun náttúru að
félagslegri sjálfbæmi, þar sem vernduð náttúra
skapar aðstæður til endurheimtar.
Með þessari stefnu slær Djúpavogshreppur
tón þeirrar hugsunar sem nauðsynlegt er að nái
fram að ganga. Hugsunar sem raunvemlega
mun stuðla að sjálfbæmi. Heimurinn þarfnast
hennar.
141