Saga - 2014, Síða 29

ein leið til þess að skrifa kynjaða sögu íslenskrar vinstri hreyf-
ingar gæti því verið sú að leggja upp með leit að skýringum á því
hvers vegna flokkar sem börðust fyrir jafnrétti og jöfnuði hafi átt
fáar konur á þingi. Þá má spyrja hvort vinstri flokkarnir hafi fyrst
og fremst barist fyrir hagsmunum verkakarla. og að svo miklu leyti
sem flokkarnir beindu orðum sínum til verkakvenna, á hvaða for-
sendum var það gert? var markmiðið að berjast fyrir auknum kven-
réttindum? var stefna flokkanna femínísk eða voru þeir öðru fremur
á höttunum eftir sósíalískum kvenkjósendum? Að hvaða marki og
með hvaða hætti nýttu vinstri konur marxískan femínisma í stjórn-
málabaráttunni? Hvers kyns kynjasjálfsmyndir komu fram í
orðræðu og starfi vinstri flokkanna? Hvernig var hinn sanni vinstri
karl? Hvernig var hin sanna vinstri kona? voru konur jafnréttháir
liðsmenn við hlið karlanna, eða frekar stuðningsmenn og hjálpar-
hellur karlanna sem skipuðu forystu flokksins? voru þær einskonar
flokks-húsmæður sem stóðu fyrir kökubasar og því að smala
konum á kjörstað til að kjósa flokkinn? eins mætti varpa fram sér-
tækari spurningum um mismunandi birtingarform kvenleika, t.a.m.
nýr söguþráður 27
konur á öllum aldri taka þátt í flokksstarfi Alþýðuflokksins. Myndin er tekin
á kjördag, 30. júní 1946, á kosningaskrifstofu flokksins í Iðnó. — Ljósm.
Sigurhans Vignir Einarsson. Ljósmyndasafn Reykjavíkur.
Saga haust 2014 .qxp_Saga haust 2004 - NOTA 17.5.2019 10:15 Page 27